Seite:DE CDA 2 007.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.


7.

1213. Januar 10. Quedlinburg, auf dem St. Johanniskirchhofe. Graf Siegfried von Blankenburg bezeugt, dass der Ministerial des Grafen Heinrich I von Anhalt, Heinrich von Berge, sich des Zehnten des dem Kloster Marienthal gehörigen Aussenhofs Eschenrode mit Unrecht angemasst habe.

Sigifridus1 comes de Blankenburc omnibus Christi fidelibus in Domino bene prosperari. Noverit karitas omnium scire volencium, quod quidam ministerialis Heinrici1 comitis de Anahalt, scilicet Heinricus de Berge, decimam quandam grangie, que dicitur Esekenrot, pertinentem ecclesie Vallis sancte Marie aliquamdiu violenter usurpavit racione feodi a me sibi concessi. Processu vero temporis cum eandem decimam in descripcione bonorum meorum minime repperirem, commonitus iam dictus Heinricus1 a discretis viris negocii veritatem plene scientibus in presencia mea coram multis nobilibus et honestis viris se professus est in ea nichil iuris habuisse preter decem mansos, qui dicuntur heimenvurde, quorum proprietas est sanctimonialium in Monte sancte Marie in Quidelingeburc. Ut ergo iam dicta ecclesia decimam suam libere et quiete obtineat inposterum, hanc scedulam pro testimonio inde conscriptam sigilli mei auctoritate et honestorum virorum astipulacione firmavi, quorum ista sunt nomina: Wernerus de Anworde, Albero et Albertus fratres de Bisenrot, Walterus de Amersleve, Conradus de Scerembike, Sifridus de Pisekendorp, Conradus Makecerve, Sifridus Berchane et Haesbertus de Cropenstide, Widekindus de Nendorp, et alii quam plures. Actum Quidelingeborc, feria iiija infra octavam Epiphanie, in cimiterio sancti Johannis, anno2 dominice incarnationis mccxiij, indictione prima, concurrente primo.

Aus dem Original im Landeshauptarchive zu Wolfenbüttel, mit dem an einem Pergamentbande hängenden Siegel des Ausstellers. Gedr: P. Leyser obss. dipl. hist. de advocatis principum 3; ab Erath codex dipl. Quedl. 133. - 1. Orig. nur die Anfangsbuchstaben. - 2. Loch im Original.


8.

1213. (Januar 1-Juni 9). Zerbst. Bischof Balduin von Brandenburg bestätigt die zu Zeiten seines Vorgängers geschehene Gründung eines Hospitales zu Ankun vor Zerbst seitens des Edelen Richard von Zerbst.

Balduinus Dei gratia Brandeburgensis episcopus universis presentem paginam respicientibus salutem in salutis auctore. Humane fragilitatis memoria, cui vetustas temporis oblivionis senium frequenter consuevit inducere, scripturarum perpetuitate desiderat adiuvari. Unde ne id, quod inter karitatis opera digne numerari potest, vel dierum antiquitas oblivione sepeliat vel forte potius invida malignantium novitas violenter tollat, presenti scripto tam presencium quam futurorum memorie commendatum esse volumus, quod felicis in Christo recordationis Richardus de Scherewisth in fundo proprietatis sue ob spem retributionis eterne pro sua suorumque salute prope Scherewisth hospitale pauperum construxit, cui in presencia bone memorie antecessoris nostri, episcopi Norberti,

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 7. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_007.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)