Saxo Grammaticus: Erläuterungen zu den ersten neun Büchern der Dänischen Geschichte des Saxo Grammaticus Teil I Anhang | |
|
474 | Sprachliche Zusammenstellungen. |
fore 26127, 29329, 38111; cohaesuras se fore 14517. Ebenso wird affore für adesse gebraucht: 4126, 9516, 10222, 47739.
Der Infin. Perf. Pass. wird bisweilen mit fuisse gebildet:
obtemperatum fuisse 14239, 39019, 48924, perfusum fuisse 40830, 5117, 6153 u. 24;
auch für das Deponens:
famulatam fuisse 12013.
Der Infin. Fut. Pass. wird nie mit iri gebildet, selten durch Umschreibung mit futurum esse:
2876 privarentur, 58928 obstrueretur und fore: 911 proderetur, 28936 nodarentur, 48312 intercipi posset, 40728 exsequerentur.
In der Regel wird zu seinem Ersatze das Partic. Fut. Pass. verwendet, mit oder ohne esse; die Bedeutung wird gewöhnlich daran erkannt, dass ein Adverbium dabei steht. Diese Form findet sich nach den Verben:
arbitrari bellum minimo conficiendum negotio 5983; credere hostibus existimanda 47732, 45722, ducere 4827, existimare 5855, 11220, 2029 optime, 22824, 2812 tutius, 32331 facilius, 42137 aptissime, 5834 primo congressionis impetu, 5962; meminisse 28339; putare 5335 melius, 1031 pronius, 35022, 57914 neben se recepturos; reri 782, 18728 optime, 3045 optime, 39124 opportune, 4146 melius, 47920 commodius, 53738 neben sumpturos; scire 6468; accipere erfahren 4613, advertere 39040, animadvertere 33930, audire 24921, cognoscere 11312, 34214; sperare 2915, 32631, 43120 neben remissurum, 6241, 64536, 66136; timere 708, 10719, 65810; vereri 49534; affirmare 5511; astruere 1453 melius; asserere 37916; dicere 11435 proxime, 2538, 42836, 43836, 4976 (aut pugnaturum regem, aut a militibus deserendum esse), 4976, 56237, 6741; zu ergänzen: 18740 pugnam rectius administrandam exsistere, 29339 visendum fore, 38433 neben eversurum, 42523, 4689 neben obtentui fore, 47122, 5232, 60617, edocere 19040; fateri 1433; inquiens 37918; monstrare 58431; negare 38915, 64028; praedicere 3223, 7820; praefari 66930 commodius; respondere 33817, 4282; iurare 32122, 6221; minari 9423, 16415, 4201, 64413; orare 67414; precari 30018, 67331; condicere 50520, polliceri 4127, 59330, 67424; postulare 8329; promittere 19415, 28830, 31121, 33311, 41410, 4719, 58519, 61538[1].
- ↑ Hierzu vergleiche man aus den Script, h. Aug.: Hadr 3, 10 comperit adoptandum se a Traiano esse; Clod. 5, 7 nobilitandum etiam hinc sperans; Ant. Geta 3, 6 id signo fuit Getam ab eo interimendum; Alex. Sev. 6, 2 sciret de honoribus suis agendum, 13, 7 dixerunt Persas ab eo esse vincendos, 62, 4 putaret se diis comparandum; Max. duo 22, 1 respondisse Maximinum esse vincendum. [375] Aus Ammianus Marcellinus: 17, 13, 3: suspicari, in se pugnae molem vertendam, 18, 5, 2: prospicere, omnibus se undique periculis opprimendum, 20, 8, 20: praesagire, concitandos motus ob militem; 24, 2, 15: cernere se obruendum 24, 2, 15. Aus Prudentius: P 10, 105: confido tibi nunquam dandum.
Saxo Grammaticus: Erläuterungen zu den ersten neun Büchern der Dänischen Geschichte des Saxo Grammaticus. Leipzig: Verlag von Wilhelm Engelmann, 1901, Seite 474. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Erl%C3%A4uterungen_zu_den_ersten_neun_B%C3%BCchern_der_D%C3%A4nischen_Geschichte_des_Saxo_Grammaticus_484.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)