BLKÖ:Schmitth, Nikolaus

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich
korrigiert
Nächster>>>
Schmidt, Oscar
Band: 30 (1875), ab Seite: 308. (Quelle)
[[| bei Wikisource]]
in der Wikipedia
Nicolaus Schmitth in Wikidata
GND-Eintrag: 121973999, SeeAlso
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal Korrektur gelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.
Linkvorlage für Wikipedia 
* {{BLKÖ|Schmitth, Nikolaus|30|308|}}

91. Schmitth, Nikolaus (gelehrter Jesuit, geb. zu Nagy-Marton in Ungarn 6. December 1707, gest. zu Tyrnau 24. August 1767). Erscheint als Schmidt und Schmitt; die obige Schreibart mit zwei t und einem h ist die richtige. Im Alter von 21 Jahren trat er in den Orden der Gesellschaft Jesu, in welchem er die philosophische und theologische Doctorwürde erlangte und dann im Lehramte, zuerst in Wien in der Dialektik, dann zu Tyrnau in der Philosophie und Theologie, durch 13 Jahre thätig war. An letzterem Orte versah er auch die Geschäfte des Kanzlers. Alsdann wurde er Rector des Erlauer Collegiums und später desjenigen zu Tyrnau. S. hat folgende, meist historische Schriften, sämmtlich in lateinischer Sprache, veröffentlicht: „Triumphi laureati D. Joannis Francisci Regis, Magni Galliarum Apostoli“ (Tyrn. 1738, typ. Acad., 8°.); – „Palatium Regni Hungariae rebus pace belloque gestis Palatinorum, Locumtenentium, Pro-palatinorum sub regibus austriacis illustre ab anno 1490“ (Cassoviae 1739, 12°.); – „Palatini Regni Hungariae e diversis Scriptoribus patriis, externis diplomatibus aliisque monumentis litterariis eruti etc.“ (Tyrnaviae 1739, typ. Acad., Fol.; neue Ausg. 1752; dritte Ausgabe 1760); – „Panegyricus D. Francisco Xav. dictus“ (ibid. 1740, 12°.); – „Imperatores Ottomanici a capta Constantinopoli cum Epitome Principum Turcarum usque ad annum 1718“. Partes IX (Tyrnav. 1747–1752, 8°.; Partes II ibid. 1760, Fol., cum fig.); – „Archiepiscopi Strigoniensies compendio dati“. Partes duo (ibid. 1752; neue Auflage 1758, 8°.); – „Decades quatuor virorum illustrium Paraquariae Soc. Jesu ex litterariis instrumentis ejusdem Provinciae (a P. Nicolao del Decho primum, dein Ladislao Orsiz S. J., decennio auctae“. Partes duo (Tyrnaviae 1755, Fol.); – „Panegyricus D. Ignazio in anniversaria festivitate Universitatis Tyrnaviensis“ [309] (ibid. 1756, 12°.); – „Tractatus theologicus de virtutibus theologicis, Fide, Spe et Charite“ (ibid. 1759, 4°.); – „Tractatus theolog. de augustissimo Verbi Divini Mysterio“ (ibid. 1761, 4°.); – „Tractatus theolog. de Divina Gratia“ (ibid. 1735; neue Aufl. 1762, 4°.); – „Tractatus theolog. de Justitia et Jure“ (ibid. 1760, 4°.); – „Episcopi Agrienses fide diplomatica concinnati“. Tomi III (Tyrnaviae 1768, 8°.; neue Auflage Jaurini 1763, 4°.); – „Schola Costitatis...“ (Tyrnaviae 1769, 12°.). Ueberdieß gab er des Franz Borgia Keri: „Imperatores Ottomanici“ in neuer Ausgabe (Tyrnau 1760 u. 1761, Fol.) heraus, und eine von ihm vorbereitete vermehrte Ausgabe des Ladislaus Turotz: „Hungaria suis cum Regibus“ veröffentlichte Steph. Katona (Tyrnaviae 1768, 8°.), nachdem dieser sie bis auf die jüngste Zeit (1768) fortgeführt hatte, S. starb im Alter von 60 Jahren.

Scriptores facultatis theologicae qui ad c. r. scientiarum universitatem Pestinensem ab ejus origine a 1635 ad annum 1858um operabantur (Pestini 1859, Jos. Gyurian, 8°.) p. 26 [schreibt ihn falsch Schmidt]. – Stoeger (J. N.), Scriptores Provinciae Austriacae Societatis Jesu (Viennae 1855, Lex. 8°.) p. 317. – Horányi (Alexius), Memoria Hungarorum et Provincialium scriptis editis notorum (Viennae 1776, A. Loewe, 8°.) Tom. III, p. 225. – Fejér (Georgius), Historia Academiae scientiarum Pazmaniae Archi-Episcopalis ac M. Theresianae regiae literaria (Budae 1835, Typis reg. Universit., 4°.) p. 77.