Pacenius ist als römischer Gentilname kaum mit Sicherheit anzunehmen. Lucil. XI 413 Marx bietet zwar die Anrede in Vokativ: Paceni, und Cic. Cluent. 161 den Genitiv: Anchari et Paceni pastoribus, aber hier kann auch ein Cognomen Pacenus vorliegen (s. noch Pacinus), und dort ist Paconi vorgeschlagen worden (Cichorius Röm. Stud. 79 gegen Marx Anm. II 155; s. u. S. 2123). In dem epigraphischen Namenschatz der Stadt Rom findet sich neben vielen Paconii kein Pacenius (CIL VI 6, 1 p. l42 d).