Seite:Bousset-S423.png

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.

18,15. οἱ ἔμποροι τούτων (nämlich aller V. 11-14 genannten Dinge)οἱ πλουτήσαντες ἀπ᾽ αὐτῆς ἀπὸ μακρόθεν στήσονται διὰ τὸν φόβον τοῦ βασανισμοῦ (s. V. 10) αὐτῆς κλαίοντες καὶ πενθοῦντες[1] (s. V. 11), 18,16: λέγοντες· οὐαὶ οὐαὶ[2] (s. V. 10) ἡ πόλις ἡ μεγάλη ἡ περιβεβλημένη (17,4) βύσσινον[3] καὶ πορφυροῦν[4] (πορφύραν) καὶ κόκκινον καὶ κεχρυσωμένη [ἐν][5] χρυσίῳ καὶ λίθῳ τιμίῳ καὶ μαργαρίτῃ[6], 18,17. ὅτι μιᾷ ὥρᾳ (s. V. 10) ἠρημώθη ὁ τοσοῦτος πλοῦτος. So großer Reichtum, wie ihn diese Stadt besaß. Beachte den gleichmäßigen Aufbau des Ganzen. V. 15-16 sind genau parallel V. 10-11.

18,17. καὶ πᾶς κυβερνήτης καὶ πᾶς ὁ ἐπὶ τόπον[7] πλέων (Apg 27,2 πλεῖν εἰς τοὺς κατὰ τὴν Ἀσίαν τόπους; richtig de W. „Küstenfahrer“; Hltzm. „jeder nach bestimmtem Ort Schiffende“) καὶ ναῦται καὶ ὅσοι τὴν θάλασσαν ἐργάζονται (was alles auf dem Meer arbeitet, das gesamte Schiffspersonal; Hltzm.) ἀπὸ μακρόθεν ἔστησαν. Ez 27,27-30, besonders 27,28f.: „Von dem lauten Geschrei Deiner Steuerleute werden die Gefilde (?) erdröhnen. Da werden denn alle, die das Ruder handhaben, von ihren Schiffen herabsteigen, die Matrosen, alle Steuerleute des Meeres, werden das Land betreten“. 18,18. καὶ ἔκραξαν[8] βλέποντες τὸν καπνὸν τῆς πυρώσεως (V. 9) αὐτῆς λέγοντες· τίς ὁμοία τῇ πόλει τῇ μεγάλῃ[9]; 13,4. 18,19. καὶ ἔβαλον χοῦν ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν καὶ ἔκραξαν[10] κλαίοντες καὶ πενθοῦντες λέγοντες·[11] οὐαὶ οὐαὶ (V. 10.15) ἡ πόλις ἡ μεγάλη, ἐν ᾗ ἐπλούτησαν πάντες οἱ ἔχοντες τὰ πλοῖα ἐν τῇ θαλάσσῃ ἐκ τῆς τιμιότητος αὐτῆς (von ihrer, der Stadt, Kostbarkeit, d. h. von den in ihr enthaltenen Schätzen), ὅτι μιᾷ ὥρᾳ ἠρημώθη (V. 15). Ez 27,30: „Sie werden über Dich wehklagen und werden bitter schreien und Sand auf ihr Haupt werfen.“ 27,33. „Du hast alle Völker mit deinem Reichtum angefüllt — und hast reich gemacht alle Könige der Erde.“

18,20. Der Ruf des Sehers. 18,20. εὐφραίνου ἐπ’ αὐτῇ, οὐρανὲ καὶ οἱ[12] (Art. beim Vok. s. o. S. 164) ἅγιοι καὶ οἱ ἀπόστολοι (s. u.) καὶ οἱ προφῆται. Vgl. 12,12; Jer 51,48: „Da werden dann über Babel Himmel und Erde samt allem, was in ihnen ist, frohlocken.“ Dt 32,43; Jes 44,23. Die für diesen Vers das Muster abgebende Stelle Jer 51,48 ist nur im Urtext vorhanden. ὅτι ἔκρινεν ὁ θεὸς τὸ κρίμα ὑμῶν ἐξ αὐτῆς. Denn Gott hat euer Gericht


  1. + και P An. vg. s¹ ae. Hipp.e.r.s Pr.
  2. > ουαι Q Rel. (exc. An. 38. 95) Hipp.
  3. βυσσον Q Rel. (exc. An. 38. 95).
  4. πορφυραν P An.⁴ al. g Pr.
  5. C An.¹³; > d. übr.
  6. μαργαριτη ℵACP 95 c ae. Hipp.h Pr.; d. übr. μαργαριταις vgl. V. 12.
  7. ο επι των πλοιων P An. (s¹) ae. Tic. (Hipp.); sa. επι των ποταμων.
  8. εκραξαν ACP An.⁴ 95 g vg. Tic. Hipp.; d. übr. εκραζον. Der Sprachgebrauch der Apk empfiehlt den Aor.; s. o. 169.
  9. C g vg Pr. + ταυτη.
  10. εκραξαν AC 1. 35 vg. Hipp. s. o.
  11. AC 1 An.⁴ 95 g cle. fu. dem. tol. lips. c Hipp.; d. übr. και λεγοντες.
  12. > και οι C An.¹ g cle. dem. tol. lips.⁴⁶ a.
Empfohlene Zitierweise:
Wilhelm Bousset: Die Offenbarung Johannis. Vandenhoeck & Ruprecht, Göttingen 1906, Seite 423. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Bousset-S423.png&oldid=- (Version vom 31.7.2018)