Seite:Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen 066.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.

geldes in Eyngeland inmanen und opboren myt groten vromen und lange darna dat gy dat gelt opnomen hadden, so mochte men dat eyrst to Lubeke weder utgeven.

Item broder also ic ju erscreven hebbe, so moet ic op Vrancvorder mysse 1100 gulden betalen dar tegen hebbe gy dey 80 ℔ gr. und dat was, Got geve dat et ju met leyve komen mote, so vorkopet dat und maket my dat gelt to Francvord also gy eyrst und best kunnen wyssen luden. Ic meyne wan gy dat gelt nu utdoen wellen, gy solen den gulden wol vor 32½ groten kopen, in al ramet des besten und beydet over my. Grotet myn suoster und al vrunt. Johannes Bockel sal ju ummer 50 gulden geven van Johannes Veckynchusen wegen. Ic wolde wol dat wy ut allen schulden wern und neynen schaden mer dorften doen. Wolde uns Got helppen, dat wy unse dync also mochten ansetten, dat wy unse leven hyr mochten eynden und Gode deynen und uns myt Gode und eren mochten bergen, men mach hyr alto wol redych leven met cleyner kost dey syn dync darna wel ansetten. Eyn man sal hyr wol und rykelyc leven met 200 gulden ofte myn sunder cledynge und grote gastryge. Som lude leven hyr wol myn dan 150 gulden, gy solden hyr vele myn teren dan to Bruogge, men al dat my mest hyr schelt, dat hyr quat gelt to wynnen es, men wan wy al unse gelt dat wy in selscop al umme by eyn hyr hedden, so wolde wy met der hulppe Godes uns hyr wol bergen. Sole wy ok hyr wonen, so troste ic my op neyn dync mer dan op dey Venedyessche selscop, dey solde uns wol vorden, wan wy al umme recht doen wolden, men solde wy hyr wonen, so wet ic nicht beters men dat wy al unse gelt mest ut allen selscopen van der see her ward vordern und brengen leyten, wan men vynt selden selscop ofte ghesellen dey umenden lyk ofte recht doen, wan men darvan es, doch woe wy dat makeden al worden wy hyr, nochtan meste unser eyn dar allewege mest to Bruogge by der hand syn und mochten unses dynges neymande to grunde loven, wand dey truwes ut der werlde war eyn man ut den ogen es, des werde ic wol ghewar to Lubeke met mynen saken, dat sol my grot gud schaden, dat ic van Lubeke sy und my schut neyn truowe bynnen Lubeke, Gode unbarmet. Ghescreven 8 dage vor unser leyven vrouven dage lechtmyssen.

Zyverd Veckynchusen, Kolnne.

Broder dat were uns gud an lyve und an seyle, dat wy hyr uns bergen kunden und wy solden hyr wol 10 jar lenger leven dan to Lubeke und wy mochten hyr met vreden und sunder grot schot und beswarynge leven und mochten hyr under uns leven, woe wy wolden sunder grote kost; und hyr es gud kop huses to hurnen, dey lustych und wol belegen buten weges, wor men dey leyvest und best hebben wel. Wey al selscop hyr utholden wel, dar horet vele geldes to, wey ok syn dync na syner nerynge wel anslaen, dey mach leven, woe hey wel met lychten gelde. Ic vruochte, dat sole to Lubeke lancsam weder gud werden al wordet dar wol weder anders, so sal dey stat doch also vele tachter komen, dat men met groten schote des jars nicht sal kunnen tokomen. Ok kome wy dar nu ut unser

Empfohlene Zitierweise:
Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen, Seite 66. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Briefwechsel_Hildebrand_Veckinchusen_066.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)