Seite:Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen 245.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.
Wilhelm Stieda (Hrsg.): Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen


221. Hildebrand van dem Bokele an Hildebrand Veckinchusen in Lübeck. – 1419 Octbr. 9.

Rev. St.-A. Orig. Pap. Adr.: An Hildebrant Vockinchusen to Lubeke kome desse breff. Darunter v. H. V. Hand: 1419 op sunte Lucas dach. 2 tunnen werkes tohope sint desse 2 tunnen wert 115 ℔ groten. Hirop gheven to loteghelde 2 sl. vor beyde tunnen, optovoeren myt schutelaghe 2 sl.

Mynen willigen denst und wes ik gudes vormach to allen tyden, wetet leve om Hildebrant Vockinchusen, dat ik ju sende in den namen Godes in schepper Johan Papen 2 tunnen werkes. Item eine tunne aldus gemerket, de hort unsen swager Gotschalke van deme Nyrenlo und weget 18 lispunt, de en dorve gy nicht hoger vorpunde dan 50 ℔ gr.

Item so is de ander tunne aldus gemerket und hor my to und weget 26 lispunt, de moge gy vorpunden vor 65 ℔ grote; dot wol leve om und untfat desse 2 tunnen und maket jo also, dat se myt den ersten scheppen overkomen de van Hamborch segeln to Vlanderen wort und sende se an Johannes Masscheden. Halve vracht und half winnegelt is betalt, dar sal de schephere hebben van deme scheppunde 4 sl. Lubes, wes gy darvor utgeven, dat sal ju Johannes Masschede weder geven, leve om, hir ramet des besten by und latet my tegen ju vordenen. Item so en kan yk ju der suben nicht gesenden vor to vorjaren, wante se en werden my nich vor deme winter. Item leve om, also gy my schryven van myner suster, dat yk darto sole helppen denken dat se beraden werde, konde yk dar wat gudes to don myt rade und myt dade, dat wolde ik alle wege gerne don, myt gelde und myt gude en vormach ik es leder nicht, dat kenne Got, de se ok beraden wart; dar hadde ik suverlich gelt myt mynen broder in selschop, dat gelt behelt myn broder alto male to unser suster behof de wederleggynge met deme myne, also dat my darvan nicht op enen schref van to budelen quam, des ik myne levedage to achter mot wesen, hirumme se he nu, dat he dat beste by er do, he is dar by der hant und ok vormach he et van der genade Godes wol also ik eme ok geschreven hebbe; yk wolde dat ik et also wol vormochte also he men solde dan wol seyn, wat ik by vrunden dede. Unse leve here Got mote uns allen beraden. Item leve om so wetet dat dat honich hir int lant al vordorven is und et sal to vorjaren leff werden, also dane gut, mach men hir wol to borge int lant senden, moge gy es wat hebben dar weset myt den ersten na, yk sta dat eventuer half an. Item so syn hir nu de nobbelen to male leff, se gelden gerne 8½ fr. moge gy dar enich profyt ane hebben dar moge gy op denken. Anders er weit ik ju sunderlinges necht to schryven oppe desse tyt men unse leve here Got spare ju gesunt to syne denste und gebeydet over my to allen tyden und grotet myn susteken und myn suster und Drudeken und de kinder alle vruntliken sere und alle vrunt. Geschreven in deme 10 dage na sunte Mychahele 1419 jar.

Hildebrant van dem Bokell.

Empfohlene Zitierweise:
: Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen. Leipzig: S. Hirzel, 1921, Seite 58. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Briefwechsel_Hildebrand_Veckinchusen_245.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)