Seite:Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen 338.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.
Wilhelm Stieda (Hrsg.): Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen

ghesellen Johannes Dusseborch, den hey ok tovorn mechtych hadde maket desser sake. So wat den enen over sal gan, dat sal ok den anderen overgan, elk na penynchtalle. Wachte dy harde wol dat du dy nicht vorsprekest in gheyne sake na dat dyt dus fernne komen es, so mote wy doen dat beste dat wy kennen unde moghen. Noch so hebbe guden moyt unde lat uns Gode dancken van al. Mach my ghelyk unde recht scheyn, so wel ick met der hulpe Godes noch doent also utrychten, also dat ick vor Gode unde der meynen werlt wel bekant sin. Hir kan ick gheyn hastychheyt inne besseghen, dyt moyt altomale sin ghedan met groter wysheyt, des ick unde wy al wol behoven. Woy dat my Jacop Scotteler handelt hevet, dat sal dy wol bet to weten werden, dan du noch weten maghest.

Item leyve wyf also du my scryvest van den hus, dat men dy dat afwinnen solde over dey rente, darop so scryve ick dy aldus. Segghe mynem broder aldus dat hey met der Luschen also spreke, dat see my unghemoyet laten also van der rente, wante hey hevet mer in handen van der rekenschap sins sons Kornneles dan dey rente dreghen mach, op dat due macht in den husse blyven bet ick seyn mach wellen wech dat et utwel. Darumme segghe Syverde dat hey dat overghelt van Korneles darto holde, hey hevet Korneles sin soen 1 breyf van 132½ gulden levert. Darto heft hey dey karalen unde darboven hebbe ick Kornneles ghelt ghelent, woy dey rekenschap stet. Dat hebbe ick mynem broder al screven. Ick was Korneles nicht mer dan 210 Rynsche gulden schuldych. Wes daboven myn broder heft, dar betale hey van dey rente, wes hey darboven mach hebben, dat hey dy dat gheve to tereghelde.

Item, so myn broder noch dat hey unse swagher Evert Moyelyk gheve dey 100 mark Lub., alse hey my to jare screff, so welle sy wy dan Evert to myn schuldych, segghe Syverde, dat hey seck hirinne sulven quyte also sek dat ghebort, dat wy in den hus blyven. Myn broder scref my noch nu breyf van Lubeke, hey ghevet dat al op sin oghen, God beter sin oghen, op dat hey ju in den saken [do] so seck dat ghebort. Weret also dat Syvert dyt hus nicht redden wolde, so maket ummers also dat wy int hus blyven. Ick hope dat wy dar noch wol so velle pande hebben, dat du dat mede redden maghest. Wor wy des hus quyt worden, so were unse doent nicht. Ick hope noch wol int hus to faren met dy unde met allen unsen vrenden, des moyte uns God gunnen.

Item also du my scryvest vor borgerschap optoseghen, dez sal nicht scheyn. Welt God, dey van Lubeke solen my noch helpen to mynen rechten, wante unse heren solen myr mechten sin to eren unde to rechte to vorantworden wort to doende es. Darumme leve wysselyken in allen saken met vrende rade dar des es wol van node. Her Hinrych Rappesulver sal nicht myssen sins gheldes, dat vare wo yt fare.

Item, leyve wyf, so gheleyve dy to weten woy dat ick met Jacop Scotteler noch faren sal. Des werde ick ghewar, hedde sin hovet ghedan, ick were wol secker wesen, dat ick in den sten nicht ghekomen hedde met der hulpe Godes. Nu dat dus komen es, so sy ick wol in den sten met guden vrede unde passe na dat ick solde ghefanghen sin, so sy ick in der werlt nerghen

Empfohlene Zitierweise:
Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen. Leipzig: S. Hirzel, 1921, Seite 92. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Briefwechsel_Hildebrand_Veckinchusen_338.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)