Seite:Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen 340.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.

nutte mach sin, dat sende hirover; ok ghef dat al Tydeman Brekelvelden, dat es noch gheldes wert, des wy dar hebben.

Item, leyve wyf weret sake dat God vorbeyden moyte, dat wy des hus quyt to Lubeke werden, so hebbe ick dat in mynen sin, dat ick nummer to Lubeke wolde komen to wonnen unde ok so wel ick myn dont also anstellen, dat nummer man my noch den mynen sal vorwyten dat ick wor op ein vryheyt sy untweken op ene vryheyt, umme guder lude er gud voruntholden. Ick hebbe myn ere leyver dan alder werlt gud.

Item leyve wyf na dat alle sake fallen solen to Lubeke unde hir, darna so moten wy dan unsen rat nemen op den wes wy anslan wellen to unsen profite.

Item, leyve wyf, so hebbe ick ghedacht op dat hus, dar du inne best, woldest ummers nicht beter vallen dan dat es, so wordet ein dat beste broeuhus dan ick to Lubeke wet, dar sin keller ghenoch. Woldet God dat nicht beter maken, so wolde wy uns des wol berghen met der hulpe Godes. Ut Lubeke saltu nicht, wante gans my God, so wyl ick des besten in allen saken ramen. Ick scryvet dy noch, ghef alle man dynen stat nicht to kennen unde love allen ghesten nicht dey my gheyn doen kan noch wel, de sal myn stat nicht weten. Ick hebbe dy wol er screven van anderen saken, moychte ick muntelyken met dy spreken, ick wolde dy wol mer seghen dan ick dy scryven kan ofte wel. Mer doch du moyst sin wyf und man, sue darto, dat du dyr sine wyslyken bruckes met vrende rad. Wante ick bin noch unverloren by der ghenaden uns heren, wante dat komet manych gud man in den sten to Brugge, wan hey betalt, dat hey schuldych es, so blyvet hey so gud born also na ofte na so gud also vorn.

Item so hevestu dar 1 was met er rekenschap, dey ick dy leyt; dey lat mede in dey tunne met den cleder slan. Vorwar al ander scryft wol; myn beslaghen lade kendstu dey fullen met prundelinghe in ene tunne beslaghen met anderen dinghen, dat seghe ick wol dar ick al myn doent inne besluten mochte in den sten. Overdenke alle doent bet dat ick dy scryven kan. Darmede moyte dy dey almechtyge God bewaren unde alle kinder unde vrende. Ghescreven des myddewekens vor der fasten 1422 in Brugghe op den sten.

Hildebrant Veckinchusen.


320. Hildebrand Hoieman in Lübeck an Hildebrand Veckinchusen in Brügge. – 1422 Febr. 26.

Rev. St.-A. Orig. Pap. Adr.: Dem erbern manne Hyldebrant Veckynckhusen to Brugge littera detur. Darunter von anderer Hand: 11 in merte.

Minen wyllgen denst to allen tyden Hyldebrant Veckinchuesen leve vrunt juewe schade und juewe moycheyt is my to male let, God allmechtych helpe jue dez enen guden ende, dez bydde ik Gode alltyd. Item, so wetet leve Hyldebrant, dat ik wol vorstan hebbe in vele juewer breven und ok van juewen broder Zyverde, wo dat ik jue schuldig sy 50 mark Lubisch und dat

Empfohlene Zitierweise:
Wilhelm Stieda (Hrsg.): Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen. S. Hirzel, Leipzig 1921, Seite 340. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Briefwechsel_Hildebrand_Veckinchusen_340.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)