Seite:DE CDA 1-3 476.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
— 476 —

firmantibus, Drogone monacho et sacerdote nomine ecclesie Latine illam suscipiente et Richardo capellano datam ecclesiam voluntarie resignante vice concambii prius collate ecclesie Ierosolünitane ibidem. Cuius in perpetuum verum, ne contra huius rei factum aliquas in posterum calumnias contingeret emergi aut cavillacione aliqua dissolyi, pre-senti pagina, quam sigilli nostri impressione roboravimus, totam huius rei seriem te-stium inscriptione exaravimus. Sunt vero hii: Hinricus de Konre et frater suus Ericus, Albertus de Kelveren, Bruno de Oldesleve, Wernerus de Snetünge, Theodericus de Aschersleve, Conradus et frater suus Hinricus de Winnige, Hinricus de Odesrode. Acta sunt hec anno incarnacionis dominice m°.c°.l.xxxvi0, concurrente i post vii cum bisexto, epacta etc., indictione iiii, domino papa Lucio ecclesie monarchiam regente, Ifrederico imperatore regnante. Data per manum notarii etc.

Transsumpt einer Originalurkunde des Fürsten Heinrich von Anhalt vom 6 Decetnber 1359, im Lan-deshauptarehive zu Wolfenbütiel. Gedruckt: v. Beinemann Albrecht d. B. 491. — 1. Ort f. didisce. — Die Urkunde gehört entweder noch in die letzten Wochen d. J. 1185 oder wenigstens in die ersten d. J. 1186, da Papst Lucius III bereits am 25 Nov.- 1185 starb und sein Nach' folger\ Urban III, sehen am 1 fiecember 1185 geweihet wurde.

649.

1186. (Januar—September). Brandenburg. Bischof Balderam von Brandenburg bestätigt dem durch die Markgrafen Albrecht und Otto mitbegründeten und dotierten dortigen Bisthume seine Rechte und Besitzungen.

In nomine sancte et individue trinitatis ego Balderammus Dei gratia Brandeburgen- sis ecclesie episcopus. — — — Inprimis ergo collaudamus et confirmamus, ut canonici ordinis Premonstratensis, qui secundum Dei timorem et beati Augustini regulam ab epi-scopo beate memorie Wigero in ecclesia sancti Godehardi in villa Parduwin dinoscun-tur prius constituti, postmodum vero a venerabili episcopo Wilmaro consilio et auxilio domni Wichmanni Magdeburgensis archiepiscopi atque marchionis Alberti et filii eius mar-chionis Ottonis in sedem episcopalem urbis Brandeburch sunt transpositi et usque ad tem- pora nostra laudabiliter conversati, inconvulsi permaneant. — — — Preterea confirmamus ei (Hcinrico, qui in presentiarum Brandeburch prepositus habetur) et successoribus suis ban-num de subscriptis burchwardis, scilicet Scartowe, Mokerne, Lovburch, excepta ecclesia Dalechovwe, Buchovwe, Gorceke, Ridicce, Wisenburch, Beltitz, Nimich, Iuterbuch, Dame; item curam animarum urbis Brandeburch, que eos iure episcopalis sedis contingit et episcopus Wilmarus, cum eos in eam transponeret, eis concessit suusque successor Sifridus episcopus eis recosjnovit et concessit et nos ctiain recognoscimus et stabi- bilimus. — — — Ecclesiam etiam Verchiezere, in burgwardo nostro Prizerwe sitam, cum capella Marzane ei attinente, decimam quoque ville Plusezin super Zucham site, quam Sifridus burchgravius pro anima patris sui nobis resignavit, in u^us eorundem fratrum dedimus, quam villam idem burchgravius marchioni Ottoni resignavit, qui eam pro anima patris et matris sue cum omnibus attinentiis in usus predictorum fratrum contradidit. — — — Huius rei testes sunt: Heinricus eiusdem ecclesie prepositus et archidiaconus, Riquinus prior, Winandus cellerarius totusque conventus, Baldewinus in

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Erster Theil. Dritte Abtheilung., Dessau 1873, Seite 476. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_1-3_476.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)