Seite:DE CDA 1-3 553.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
— 553 —

contingat, monemus et exhortamur attentius, consulimus et per apostolica tibi scripta mandamus, quatenus omni mora et difficultate cessante ad eiusdem regis fidelitatem accedas et sie eius obsequiis te addicas, ut dilationem temporis fideli auxilio redimas et devotionis constantia more dispendia recompenses, sciturus quod, si nunc saltem audias et exaudias vocem nostram et consiliis acquiescas, apud regem ipsum interponemus effi-caciter partes nostras, ut te in gratiam regalem admittat et inter eos, qui ei a prineipio astiterunt, honoret Datum Anagnie, Idibus Decembris.

Aus dem registr. Innocentii III bei Bdiute I. 733 «o. 98; Boczek cod. dipl. Morav. II. 1. — Vergl. Böhmer regg. Innoeent. no. 152. — Gleichlautende Briefe richtete Innocenz an die Herzoge von Zähringen, Heran, Ocsterreich und Baiern, an die Markgrafen von Mähren und von der Ostmark, sowie an den Grafen von Bar.
746.

1204. Juni 24. Balberge. Graf Ulrich von Wettin bewidmet die Nicolaikirche zu Kattau mit einer Wiese daselbst.

— — — Pratum quoddam adiacens ville Katowe ecclesie ibidem in honore beati Nicolai dedicate contulimus — —. Huius rei testes sunt: Perno parrochianus istius ecclesie et procurator facti, Ludolfus archiepiscopus1, dux Bernardus', Sifridus comesde Thorneburgh, Fridericus de Torgowe, Gerwicus de Witin, Bertoldu& Calf, Tidericus Hacke, et alii quam plures urbani Witin.

Acta sunt hec Baleberge in ecclesia,.quinta feria, die videlicet beati Iohannis baptiste, anno incarnationis Domini millesimo ducentesimo quarto.

Nach Beckmann Hut. d. Fürstentums Anhalt I. 426, wo nur dieses Bruchstück der Urktmde mit' getheilt ist. — 1. Mftgdebnrgensis. — 2 Saionie.

747.

1204. Graf Albrecht von Arneburg verzichtet nach dem Beispiele seines Grossvaters, des Markgrafen Albrecht von Brandenburg, auf alle ihm zustehenden Rechte im Dorfe Polkritz zu Gunsten des Klosters Ilsenburg.

In nomine sanete et individue trinitatis ego Adelbertus Dei gratia comes in Ameborch universis ecclesie fidelibus in perpetuum. Noverit universitas fidelium tarn presentium quam futurorum, quod consideratis et discussis motibus temporalibus nichil perpetuum, nichil sa-lutiferum, sed perituri seculi lene et miserabile invenimus blandimentum. Unde stabilita-tis alieuius solliciti edificare fündamentum desideravimus partieipes fieri divini obsequii et orationum fratrum in Ilsyneborch. Et quemadmodum avus noster Adelbertus pie me-morie marchio in Brandenborch bona eorum in Pulcriz ab omni iure, quo ei tenebantur, plenissime absolvit, ita et nos ad exemplum ipsius ab omni iure, si quod erat, quo nobis teneri videbantur, bona eorundem fratrum in Polcriz plene et a qualibet prorsus

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Erster Theil. Dritte Abtheilung., Dessau 1873, Seite 553. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_1-3_553.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)