Seite:DE CDA 2 011.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.


eandem presentis privilegii testimonio confirmantes autoritate legationis, qua fungimur, sub anathematis interminatione districtius inhibemus, ne quisquam eam aliquo modo infirmare seu contra eam venire aliquo temeritatis ausu presumat. Testes huius rei sunt: Gernandus decanus, Anno cellerarius Magdeburgensis, Otto schultetus de Glinden, Henricus de Negeliz, Henricus de Bieren, Albertus Bensehen2, Burchardus de Welsleve, Albertus de Wizele, Herbordus de Korlinge, Gero et Heidenricus de Wolven, Henricus Leo, Bernardus de Echehardesdorp, Ludegerus de Saltwedele, Bartholdus de Wolmersleve et Alvericus vronebode. Datum Magdeburg, anno ab incarnatione Domini m.cc.xiiij, viiivo Kalendas Martii, pontificatus nostri octavo anno.

Aus dem Copialbuche des St. Nicolaistiftes (no. LXI) im Staatsarchive zu Magdeburg. - 1. Mspt: earum. - 2. In der aus dem Orig. entnommenen Urk. no. 48 heisst dieser Name: Beynz.


12.

1214. Juni 9. Ziesar. Bischof Balduin von Brandenburg bestätigt das von der Edelfrau Ida von Zerbst und deren Söhnen gegründete Nonnenkloster zu Zerbst.

In nomine sancte et individue trinitatis ego Baldwinus Dei gratia Brandeburgensis epishopus1. Ne ob labentis temporis cursum aut per oblivionis caliginem ea, que pia fidelium devotione rationabiliter disponuntur, dampnosa in posterum contrarietas intercipiat, opere precium rati sumus interponere scripta nostra, que hec posteritati elucident et distinguant. Notum itaque facimus universis Christi fidelibus tam futuris quam presentibus, quod nobilis matrona, domina videlicet Ida, et filii eius, scilicet Richardus, Heinricus et Fridericus de Scerewist, divine remunerationis obtentu in proprietatis sue fundo prope ipsum oppidum, ubi hospitale pauperum hactenus extitit, cenobium sanctimonialium, que secundum regulam beati Benedicti Deo iugiter famulentur, aliarumque feminarum, que eiusdem professionis existunt, in nigro habitu, cantu et in victu ritum teneant, exstruxerunt possessiones, que aliquando dicto hospitali fuerant assignate, de domini Alberti sancte Magdeburgensis ecclesie archiepiscopi, apostolice sedis legati, nostroque consilio eidem monasterio conferentes, videlicet xxt1iiijor iugera prati, mansum et dimidium agrorum, tria arbusta prope Ankun, in molendino, quod situm est inter ipsum claustrum et oppidum antedictum, viijto choros siliginis, ijos choros tritici ac duos porcos xijcim ebdomadibus inpinguandos necnon et vivarium piscium cum graminum omni usu, in villa quoque Stokeliz xcem choros siliginis et totidem avene, in villis etiam, que Leptowe uno nomine nuncupantur, v choros ordei et in loco, qui Muchele2 dicitur, gregem pascendi liberam facultatem duosque3 denarios annuatim de fossato claustrali curie adiacenti, * et villam, que Leukensdorp dicitur, cum omnibus suis reditibus tam in censu quam in alio universo ministerio, talentum quoque unum in theloneo in Scerewist, in villa etiam, que Poghelsvorde nominatur, j chorum siliginis et xcem solidos annuatim, ecclesiam etiam de Sconenberghe et chorum siliginis, quem contulit dominus Johannes miles de Jericho et domina Mecthildis uxor sua et filii eorum, ecclesiam etiam in Lyzkov

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 11. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_011.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)