Seite:DE CDA 2 015.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


16.

1215. (Januar-September 21). Nienburg. Abt Gernot von Nienburg übereignet die Andreaskirche zu Osmarsleben der dortigen Kirche des h. Nicolaus, genannt die Kaltenkirche, und erhebt die letztere zu einer klösterlichen Stiftung.

In nomine sancete et individue trinitatis Gernodus Dei gratia abbas in Niienburch. Ea, que per nos ad divini obsequii cultum et decorem ecclesiis conferuntur, maxime illis, quarum patronatus ad nos specialiter pertinere dinoscitur, tam valido nostre firmitatis munimine contra varios futurorum incursus duximus roborare, ne imposterum possint a posteritate succedencium disturbari, sed potius firma consistere valeant et in suo vigore quieta iugiter permanere. Noverint igitur universi Christi fideles tam presentis temporis quam futuri, quod, cum nos quandam haberemus ecclesiam, que Kaldenkerke vulgariter nuncupatur, in qua ille summe bonus, qui gloriosus est in sanctis suis, in beati Nicolai meritis gloriatur et operatur magnifice ad laudem et gloriam nominis eius, faciens signa et prodigia magna in populo, nos, qui patronatum in eadem obtinemus ecclesia, metuentes non modicam1 tam divinam quam prefati confessoris offensam incurrere, si condignam ei non exhiberemus reverenciam et honorem, quem Deus tot miraculis frequenter honorat, ad augmentandum in ipsa ecclesia divini obsequii cultum et numerum personarum de consilio fratrum nostrorum et consensu eorundem nobis in omnibus affavente ecclesiam beati Andree apostoli in Asmersleve prefate ecclesie beati Nicolai duximus conferendam, deputantes eam cum omnibus ad eam pertinentibus, mansis, areis, vineis, silvis et pascuis, ad usus dilecti filii Heinrici, primi illius venerandi loci prioris, fratrumque suorum eorumque successoribus in futurum, qui Deo sanctoque suo, presuli Nicolao, die noctuque devotionis studio deinceps in ipsa ecclesia laudem et gloriam decantabunt. Huius autem donationis nostre rationabilis utique et honeste testes sunt: venerabilis dominus Baldwinus Brandeburgensis episcopus, Marsilius abbas Wimedeburgensis, fratres nostri Cono prior, Bertrammus prepositus, Johannes prepositus de Hagenrot totusque Niienburgensis monasterii conventus, Adam parrochianus in Niienburc; laici vero Conradus dapifer comitis Askarie, Tammo et Conradus fratres de Hondorp, Hartdwicus et Heinricus fratres de Clebezke, Alexander pincerna, Bertrammus et frater eius, insuper alii tam clerici quam laici infiniti. Actum Niienburch, anno dominice incarnationis mo.cco.xvo, indictione iija, presidente sancte Romane sedi papa Innocentio huius nominis tercio, regnante serenissimo domino nostro Friderico Romanorum rege semper augusto. Et ne imposterum hec nostra donatio, quam venerabilis dominus Baldwinus Brandeburgensis episcopus in monasterio nostro Niienburch viris presentibus prenotatis nomine nostro sui episcopalis banni munimine roboravit, procedente tempore veniat in ambiguum alicui, hanc paginam inde conscribi duorumque sigillorum impressione, nostro et ecclesie nostre, ad habundantem tocius firmitatis cautelam fecimus insigniri. Tidericus notarius. Heinrico priori. <section end=16 7>

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 15. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_015.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)