Seite:DE CDA 2 016.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: die an roth- und gelbseidenen Fäden angehängt gewesenen Siegel sind verschwunden. Der Name dei Notars steht in grosser, auseinandergebogener Schrift unter der Urkunde und füllt die letzte Zeile derselben, darunter auf dem umgeschlagenen Pergament zwischen den Siegelbändern, und jedes Wort von monogrammatischen Kreuzen eingefasst: + Heinrico + Priori +. Auch die Aussenseite der Urkunde zeigt von der Hand des Schreibers derselben zwei grosse verzierte Kreuze. - Wegen ind. iij vor dem 21 September ausgestellt. - 1. Orig: modicum.


17.

1215. (Januar-September 21). Halberstadt. Bischof Friedrich II von Halberstadt bekundet, dass der Abt Gernot von Nienburg die Andreaskirche zu Osmarsleben der dortigen Nicolaikirche, die Kaltenkirche genannt, vereinigt und die letztere zu einer klösterlichen Stiftung erhoben habe.

In nomine sancte et individue trinitatis Fridericus divina providencia sancte Halberstadensis ecclesie episcopus imperpetuum. Quecumque ad laudem et gloriam nominis Jhesu Christi ad ecclesiarum commodum in nostra diocesi1 existencium iustis modis invenerimus ordinata, iustum est et omni prorsus2 consentaneum racioni, ut ex officii nostri debito tale robur et munimen bonorum virorum factis racionabilibus et honestis satagamus apponere, ut et facti memoria in longum vigeat et futurorum tergiversatio penitus conquiescat. Eapropter notum esse volumus universis Christi fidelibus tam presentis temporis quam futuri, quod, cum venerabilis dominus et amicus noster specialis Gernotus3 abbas de Niienburch ecclesiam quandam haberet4, que Kaldenkerke vulgariter nuncupatur, in honore beati Nicolai confessoris piissimi dedicatam, in qua ille, qui in medio terre salutem operatus est, per eundem confessorem suum manifestius operatur, memoratus princeps, abbas videlicet, ob reverenciam beati Nicolai tam in personis quam in rebus intendens ipsius ecclesiam exaltare, de connivencia fratrum suorum, qui unanimem sibi prebuere consensum, ecclesiam beati Andree in Asmersleve5 cum parrochia et aliis omnibus ad ipsam pertinentibus, nostro etiam sibi hac in parte6 affavente consensu, contulit ecclesie piissimi confessoris et, ut in ipsa divini cultus obsequii7 tanto habundancius habeatur, adiecit circa huius devocionis sue primicias, ut prior in ipso loco deinceps cum aliquantis professionis sue personis existat beatoque deserviat Nicolao. Quo votato a Domino abbas in uno fratrum suorum de Niienburch8 in persona, que existat ydonea9, huic reverendo cenobio providebit, verum ut ecclesie nostre iura sua illibata serventur, prior suique successores ab archidiacono nostro curam recipere tenebuntur. Sane ut et nos beato Nicolao qualicumque nostre devocionis obsequium offeramus, ecclesiam beati Andree collatam ipsius cenobio et alia bona, que ex fidelium donacione possidet, xj mansos, vineam et v areas in ipsa villa Asmersleve10, silvam quandam sub Anehalt, alium prope Rodolfesburc, item in Asmersleve10 decimam lxa iugerum, quam ratione ambarum ecclesiarum possidet, vj mansos in Ennendorp et v areas11, in minori Rodensleve12 v mansos et dimidium, vj iugera et v areas, in maiori Rodensleve mansum et aream, Zbekusz13 ij mansos et j14 aream, in minori Hoiem mansum et aream, Wiboge mansum et aream, in maiori Orden dimidium mansum et aream, Twivelendorp

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 16. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_016.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)