que ad ipsorum non ambigitur officium pertinere, potissimum arbitramur,
ut amore concordie sequestrentur prepositi ab amministracione prebende, ipsam et eius
ordinacionem canonicis ex integro relinquentes, quod et nos canonicis beati Bonifacii
fecisse non modicum letamur, quia quod aliis faciendum consulimus, ipsi facere nullatenus recusamus. Siquidem cum idem canonici favoris sui benivolencia et gracia unanimitatis nostri moderaminis sollicitudini se suamque ecclesiam subiciendo vota sua in
nostram contulissent personam nos ad sue prepositure dignitatem eligentes, abstinere
ab amministracione disposuimus cum propter bonum proprium tum propter peticionem
ipsorum una nobiscum hoc summe desiderancium, eo dumtaxat modo, ut ceteris omnibus exclusis hec usibus nostris deserviant, allodium scilicet in Gerdessem, in Kekelinge
archidiaconatus et prebenda prepositure attinens et decima in Amersleve, que ad prebendam ipsorum noscitur pertinere et attestacione privilegiorum et quiete possessionis
diuturnitate, non preiudicante transactione, qua ipsam aliquanto tempore possedit dominus Wernerus tunc temporis prepositus, cum eadem transactio fuerit personalis, non
perpetua, secundum rescriptum domini Conradi tunc temporis Halberstadensis episcopi
exinde confectum. Hinc est quod ex eadem decima annuam pensionem ad commodum fratrum, triginta modios forenses tritici et viginti duos ordei cum vectura, ministrabimus,
ne vel possessio ab ipsis recedat vel alius prepositus prescribendi contra ipsos aditum
inveniat. Ut igitur hec ordinario provida deliberacione facta et utrimque sponte recepta
firmitatis robur obtineat, presentem paginam inde conscriptam sigillo nostro iussimus
insigniri.
1217. (Januar-September.) Markgraf Albrecht II von Brandenburg verzichtet zu Gunsten des St. Nicolaistiftes zu Magdeburg auf die Vogtei in den Dörfern Cernitz und Dadewitz.
In nomine sancte et individue trinitatis Albertus Dei gratia marchio Brandenburgensis. Cum ea solum, que divinis indulgemus cultibus, post huius vite decursum nobis suffragari debeant, necesse est, ut, si quid boni quandoque inchoaverimus, summo studio caveamus, ne malorum in posterum ingenio retractetur. Notum itaque esse volumus tam
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 25. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_025.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)