Seite:DE CDA 2 067.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


84.

1226. (Januar-September.) Die Aebtissin Sophia von Gernrode bezeugt, dass Burchard von Gerstorf einen Hof und eine Hufe zu Grossen-Brandesleben dem Kloster Marienthal geschenkt hat.

Sophia miseratione divina abbatissa in Gerenrode. Ex consideratone cursus generis Immani probamus, quod non solum res exigue verum etiam eximie ac digne memorie plerumque sompno sopiuntur oblivionis progrediente labentis temporis vetustate, que nec signo aliquo vel scripto donate sunt. Placuit nobis tam presentium quam futurorum memorie karacteribus signare, quod dilectus noster Borchardus de Gersthorp summi regis dono premonitus, considerans, quam sit mundane dignitatis gloria transitoria et velud quedam umbra preteriens, ad perpetuandam sui suorumque memoriam per heredum suorum, videlicet Erponis et Rodolfi, consensum mansum unum cum area situm in maiori Brandeslove, quem proprietatis titulo possederat, accedente etiam benivolentie nostre largitate tradidit ecclesie Vallis sancte Marie perpetuo possidendum. Nos autem ad excitandam posterorum devotionem ad similis facti perpetrandum donum et arcius memorie imprimendum cum annotacione testium presens scriptum sigilli nostri appensione firmamus: Salomon capellanus noster, Heynricus de Vrosa pincerna noster, Conradus de Ammenthorp, Jordanis kamerarius, Theodericus de Nyenthorp, Alexander de Waldale, Johannes de Wellesleve.

Acta sunt anno gratie mo.cco.xxovjo, concurrente iijo, epacta xxa, indictione xiiijta.

Aus dem Original im Landeshauptarchive zu Wolfenbüttel, mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden gut erhaltenen Siegel der Ausstellerin (Taf. I. 2): auch im Marienthaler Copialbuche daselbst. - Wegen ind. xiiij vor dem September ausgestellt.


85.

1226. Lovene. Die Grafen Otto und Dietrich von Bren bestätigen in Gegenwart des Propstes Heinrich von Mildensee dem Kloster Dobrilugk die von ihren Vorfahren erhaltenen Besitzungen.

--- Huius rei testes sunt: reverendus pater et dominus noster Albertus Magdeburgensis archiepiscopus, Heinricus prepositus de Mildense, Martinus plebanus de Mulberg, Albertus de Arnestein, Hermannus burgravius de Wittyn, Ulricus de Pak, Gevehardus de Surbeche, Fridehelmus de Poch, Bodo de Ylburg, Otto et frater eius de Ostrow, Conradus et Fridehelmus frater eius de Ragatsch, Ulricus et Heinricus fratres de Arnchintel, Tiemo de Surbeche.

Acta vero sunt hec in Lovene in presentia predicti domini Alberti archiepiscopi Magdeburgensis ecclesie feliciter tunc presidentis et testium prenominatorum, anno ab incarnatione Domini m.cc.xxvj.

Vollständig gedr: Eccard hist. geneal. princ. Saxon. 85-86; de Ludewig reliqq. manusc. I. 36-38.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 67. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_067.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)