Seite:DE CDA 2 134.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


Crachto, Werenherus de Kercberch, Rudolfus de Dingelstede vicedominus, Cunradus curie nostre cappellanus, Ditmarus noster notarius, et alii quam plures. Actum anno gratie mccxlvj, pridie Idus Januarii, pontificatus nostri anno xij.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: an gelben und rothen Seidenfäden hängt das beschädigte und zerbrochene Siegel des Ausstellers. Auch im Coswiger Copialbuche, doch mit unvollständigen Zeugen - Vergl. no. 160.


169.

1246. Juli 19. Magdeburg. Erzbischof Wilbrand von Magdeburg verkauft eine von dem Grafen Hoier von Valkenstein ihm aufgelassene Curie an den Abt Gebhard von Nienburg.

Wilbrandus Dei gratia sancte Magdeburgensis ecclesie archiepiscopus omnibus in perpetuum. Ne ilia, que per nos rite ac rationabiliter disponuntur, ab hominum memoriis evanescant, ea plereque scripturis facimus autenticis commendari. Noverit itaque tam futurorum quam presentium intellectus, quod nos de capituli nostri consensu curiam quandam ecclesie nostre, quam nobilis homo comes Hoierus de Valkensten in feodo quondam de manibus nostris tenebat et quam nobis postea resignavit, vendidimus dilecto in Christo domino Ghevehardo1 in Nienborch abbati pro nonaginta marcis argenti ad ecclesie nostre debita persolvenda, que ad manum nostram et capituli maiori preposito Alberto1 de Werningerode et Rodolfo de Dingilstede, curie nostre vicedomino, persolute fuerunt. Hanc curiam idem abbas et omnes successores ipsius perpetuo possidebunt, ita tamen, quod fundi proprietas nobis et nostre ecclesie sit retenta, in cuius recognitionem dominus abbas et qui sui fuerint successores sex denarios in cena Domini singulis annis de curia dicta dabunt nobis vel ei, qui pro tempore successor noster fuerit, presentandos. Ut autem ea, que in presenti pagina sunt conscripta, tam a presentibus quam futuris inconvulsa serventur nec aliqua domino abbati vel eius successoribus omnibus super curia supradicta contraria questio moveatur, in testimonium nos et nostrum capitulum scriptum presens fecimus sigillorum nostrorum munimine roborari. Testes sunt: Albertus de Werningerode maior prepositus, prepositus Kraphto, Sifridus, Theodericus de Dobin cantor, Heinricus de Langbuy, prepositus Ropertus, G. de Barby, Conradus1 de Sterenberc, Otto1 de Anhalt, et alii ecclesie nostre quidam canonici; Gerardus de Wederde et Godefridus de Wederde laici. Datum Magdeburg per manum Thitmari notarii, anno gratie mccxlvj, xiiij Kal. Augusti, pontificatus nostri anno xij.

Aus dem Original in der Königl. Universitätsbibliothek zu Berlin: die Siegel haben an grün-, roth- und gelbseidenen Fäden angehangen, sind aber gänzlich verschwunden. Die Urkunde stammt ohne Zweifel aus Nienburg und gehört zu den früher aus dem Köthener Archive entwendeten Urkunden. - 1. Im Orig. nur die Anfangsbuchstaben.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 134. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_134.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)