Seite:DE CDA 2 239.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


ut si, quod absit, aliquem ex eis debito rum contigerit onere pregravari aut aliud incomodum sustinere, a quo per vendicionem supradictorum mansorum aut partis eorum eripi valeat et absolvi, eos vendendi plenam ac liberam habeat potestatem. Huius rei testes sunt: Burchardus vicedominus, Rodolfus portenarius, Hermannus scholasticus, Hermannus de Hodenhagen, Ghevehardus de Queremvorde nostre maioris ecclesie canonici, et alii quam plures. Et ne cuiquam super premissis umquam dubium oriatur, presentem litteram nostri nostrique capituli sigillorum munimine fecimus roborari. Datum Halberstat, anno gracie millesimo cc.lxvij, vj Idus Aprilis, pontificatus nostri anno duodecimo.

Aus dem Copialbuche des Halberstädter Domstiftes im Besitze des dortigen Domgymnasiums. - 1. Mspt: Mechilde. - 2. So im Mspt. - 3. Mspt. nur: M. - Vergl. no. 326.


328.

1267. April 10. Langenstein. Bischof Volrad von Halberstadt vergleicht den Hildesheimer Scholasticus Hoier (von Hohenbüchen) mit den Gebrüdern Ulrich und Heinrich von Westorf über einen Hof und anderthalb Hufen Landes zu Mehringen.

Volradus Dei gratia Halberstadensis episcopus omnibus hanc litteram inspecturis salutem in Domino. Cum per discretum et honestum dominum Hogerum Hildensemensem scolasticum Olrico et Hinrico militibus fratribus de Wedesdorp coram domino abbate sancti Egidii in Bruneswik iudice a nobis delegato super una curia necnon manso et dimidio sitis in Meringe mota misset materia questionis et iidem milites pro contumacia excommunicati fuissent, tandem partes in nostra presencia constituti nobis et decano Wickero et Hermanno scolastico ecclesie nostre necnon quibusdam aliis mediantibus in hanc formam amicabiliter convenerunt, videlicet quod predicti milites omni iuri, quod se habere dicebant in predictis bonis, curia scilicet et mansis, renunciarunt expresse et memorato domino Hogero proprietatem et possessionem eorundem bonorum, quam prius habuerat, libere dimiserunt, prefatus autem dominus Hogerus1 ad voluntatem nostram peticioni renunciavit omnium expensarum. Huius rei testes sunt: decanus et scolasticus predicti; Albero dictus Zabel, Wernerus de Scherbeke nobiles, Betemannus de Hoyem, Johannes de Winnige, Bernardus Mor milites; Heidenricus Busere et Bernardus Zabel cives in Quedelingeburg. Hoc in hiis litteris protestamur. Actum Langenstein, anno Domini mo.cco.lxvijo, in die Palmarum.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit dem an einem Pergamentbande hängenden Siegel des Ausstellers. - 1. Orig. nur: H.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 239. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_239.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)