Seite:DE CDA 2 243.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


333.

1267. August 21. Merseburg. Hoier der Jüngere von Friedeburg überlässt seine diesseits der Saale gelegenen Güter zu Schochwitz, Mehringen, Wils, Polleben und Heiligenthal für 70 Mark dem Bischöfe Friedrich I von Merseburg.

Nos Hogerus iunior de Vredeberc ad noticiam presentium et ad memoriam futurorum notum facimus universis et presenti pagina protestamur, quod venerabili domino nostro Friderico episcopo Mersburgensi de consensu Hogeri senioris fratris nostri omnem proprietatem nostram ex ista parte Sale iacentem, videlicet Schochwiz, Meringen, Wilsch, Ponleiven, Heiligental et alias proprietates nostras, quocumque nomine ibidem nuncupentur, cum omnibus attinentiis suis presentibus et futuris, scilicet ministerialibus, servis, pratis, pascuis, piscationibus, venationibus, silvis, virgultis, aquis aquarumque decursibus, molendinis, viis et inviis, et quocunque modo dici vel nominari possint, vendidimus pro septuaginta marcis argenti pecunie ponderate, quas marcas recognoscimus nobis integraliter sine diminutione qualibet persolutas. Quarum proprietatum possessionem tradidimus et donavimus super altare sancti Johannis baptiste sanctique Laurentii martyris, patronorum in Mersburg, presentibus multis clericis et laicis fide dignis, renunctiantes omni iuri, quod habuimus vel habere poteramus in dicta proprietate, transferentesque eam ad ecclesiam Mersburgensem cum omnibus iuribus suis perpetua firmitate subnixam. Et ne alicui super dicta alienatione dubietas oriatur, sigillorum nostrorum munimine, scilicet fratris nostri et nostri, presentem litteram duximus roborandam. Huius rei testes sunt: domini Heidenricus decanus, Bartholomeus, Ludolfus cellerarius, Erenfridus, canonici Mersburgenses; domini Heinricus et Richardus fratres de Livenowe, Theodericus vicedominus de Apolde, Bodo et Theodericus fratres de Turgowe, Petrus et Sifridus de Korsene, Cunradus de Valva, Theodericus de Pusten milites, et alii clerici et laici quam plures.

Datum Mersburg, anno Domini mo.cco.lxvijo, xijo Kalendas Septembris.

Aus dem Original im Domstiftsarchive zu Merseburg, an welchem das Siegel des Ausstellers noch wohlerhalten, während dasjenige des älteren Hoier abgerissen ist. - Vergl. no. 337.


334.

1267. August 31. Graf Burchard von Mansfeld vertauscht dem Bischofe Volrad von Halberstadt gegen das Eigenthum des Schlosses Mansfeld Schloss und Stadt Nebra und einige andere Güter, auch solche zu Hedersleben, die Rudolf von Freckleben und der Marschal Ulrich von Ascharien zu Lehen haben.

Borchardus Dei gratia comes de Mansvelt universis Christi fidelibus hanc litteram audituris salutem. Noveritis, quod nos et nostri legitimi heredes pro commutacione proprietatis castri Mansvelt damus proprietatem castri et opidi in Nebere, curiam in

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 243. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_243.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)