Seite:DE CDA 2 268.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


hominibus et cum omnibus tam in villa quam in campo ad eosdem mansos pertinentibus liberaliter contulimus et iure porreximus pheodali, recognoscentes firmiter et protestantes, quod nec advocatus nec quisquam de nostra familia de predictis exigere debet servicia, petitiones vel etiam exactiones, hoc adiecto, quod, si predictum Arnoldum1 et suos fratres mansos memoratos vendere contigerit, nobis ad emenda nominata bona, priusquam alicui, exibebuntur pro eadem pecunia, quam dictis Arnoldo1 et suis fratribus aliquis dare vellet titulo emptionis. Verum si nos emere noluerimus ipsa bona, extunc dicti fratres vendere possunt eadem, quibuscunque voluerint, pro sue libito voluntatis, et ipsis emptoribus porrigemus. In cuius rei testimonium presentes litteras sigilli nostri munimine fecimus roborari subscriptis testibus, quorum hec sunt nomina: Johannes de Monte, Olricus de Wedestorp et Henricus frater suus, Albertus de Cocstede, Johannes de Winnige, Conemundus de Monte, Tidericus de Ghernerothe, Lodewicus de Elvelingerothe, Olricus marscalcus, Hermannus de Akenborch milites, et alii quam plures.

Datum Weghenleve, anno Domini mo.cco.lxxo, in vigilia epyphanie.

Aus dem Original im Landeshauptarchive zu Wolfenbüttel, mit dem an einem Pergamentbande hängenden beschädigten Siegel der Aussteller (Taf. II. 1). - 1. Orig. nur: Ar.


372.

1270. Februar 1. Wittenberg. Herzog Johann I von Sachsen gründet das Nicolaistift zu Aken.

In nomine sancte et individue trinitatis amen. Johannes Dei gratia dux Saxonie, Westfalie et Angarie omnibus in perpetuum. Ut ea, que ex devotione fidelium statuuntur et fiunt, perpetua gaudeant firmitate, solet illa discretorum prudentia per litteras, a quibus robur accipiant, eternare. Noverint itaque universi tam presentes quam futuri, quod nos saluti nostre et progenitorum nostrorum salubriter cousulentes ad ampliandum cultum divinum ecclesiam beati Nicolai in civitate nostra Aken ereximus et fecimus conventualem in honorem omnipotentis Dei et gloriose virginis matris sue et beatorum apostolorum, martyrum, confessorum, virginum et omnium electorum, inibi canonicos seculares pio moti desiderio collocantes, habito super eo consensu venerabilis patris domini nostri Conradi sancte Magdeburgensis ecclesie archiepiscopi et eiusdem capituli unanimi voluntate1. Ad fundationem autem seu constructionem eiusdem ecclesie donamus et conferimus liberaliter totam parrochiam matricem predicte civitatis nostre Aken cum omnibus suis filiabus et capellis, fructibus, iuribus, libertatibus et attinentiis ad predicta et scolas ibidem integraliter cum omni utilitate et fructu et libertatibus quibuscunqne, addentes nichilominus et tradentes eidem ecclesie proprietatem omnium curiarum, quas ipsius ecclesie canonici sive vicarii inhabitando possident vel etiam inhabitando procedente tempore possidebunt, dummodo eedem curie claustrali censeantur nomine et circa spacium iacens inter curias ante monasterium sint contente, et similiter proprietatem illius spacii iacentis in medio ab iisdem curiis claustralibus circumscripti damus et conferimus eidem ecclesie cum omnimoda libertate. volentes siquidem

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 268. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_268.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)