ordinis sancti Benedicti eiusdem loci, in qua prius per donationem illustris principis Ottonis comitis Ascharie ius habuerat patronatus, ita quod fructus illius ecclesie
in usus suos convertere valeat et prepositus, qui pro tempore fuerit, in receptione prepositure de manu nostra simul eiusdem ecclesie curam recipiat animarum, prepositum
etiam et familiam utriusque sexus in curia ipsius monasterii servientem ab archidiaconorum exemimus potestate sic, quod prepositus ad convocationem archidiaconatus ab
archidiacono factam venire minime teneatur nec ad solutionem synodarii nec ad prestandum subsidium archidiaconis nec ad procurationes, que debent dari ratione synodi,
obligetur. Verum in loco eodem diu sedes synodalis existit ab antiquo. Volumus et
iubemus, quod prepositus aut capellanus, qui ibidem pro tempore administrat, sententias archidiaconorum seu officialium suorum exequatur absque contradictione qualibet,
dum fuerit requisitus, ita tamen, quod in nullo casu ad dictorum archidiaconorum mandatum divina omittere in parochia teneatur. In restaurum huius exemptionis monasterium prefatum dimidium mansum situm in campis Weddersleve et duas maldratas,
unam tritici et alteram avene, archidiacono et omnibus suis successoribus, qui illius
loci archidiaconatum habuerint, assignavit. Ut igitur nostra donatio et omnia, que premissa sunt, maneant illibata, presens scriptum sigilli capituli et nostro duximus muniendum.
Actum et datum Halberstat, anno gratie m.cc.lxx, Nonas Octobris, pontificatus nostri anno xxj.
1270. October 12. Magdeburg. Richard von Zerbst, Schenk des Magdeburger Hofes, verkauft dem Kloster der h. Agnes zu Magdeburg von den 7 Hufen Landes zu Cepede, welche er von dem Stift Quedlinburg käuflich erworben, anderthalb Hufen.
Nos Richardus Dei gratia pincerna curie Magdeburgensis dictus de Scerewist omnibus in perpetuum. Que pro diuturnitate temporis moriuntur a nobis et excidunt, scripture testimonio longius supervivunt. Recognoscimus itaque tenore presentium protestantes, quod proprietatem de septem mansis ville Cepede adiacentibus a capitulo Quidelingeburgensis ecclesie emimus et per tradicionem recepimus pleno iure secundum quod in litteris nobis datis desuper et sigillis tam abbatisse quam capituli signatis plenius continetur. Est autem dictarum litterarum tenor talis. ---1 Post hec quoque accedente consensu heredum nostrorum expresso et eorundem habita libera voluntate de predictis septem mansis nobis venditis et traditis, ut est dictum, devotis dominabus monasterii sancte Agnetis in civitate Magdeburch vendidimus et tradidimus ac libere resignavimus coram domino nostro archiepiscopo Magdeburgensi unum mansum et dimidium cum proprietate, utilitate et omni iure, quod nos et heredes nostri habuisse dinoscimur in eisdem. Huius vendicionis et tradicionis testes sunt: dominus
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 275. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_275.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
