Seite:DE CDA 2 278.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


protestamur, quod, licet aput nostrum promoverimus capitulum domini Richardi de Alesleve dapiferi nostre curie voluntatem super dacione proprietatis fundi cuiusdam curie retro turres sancti Sebastiani posite ad immun civitatis, quam quidem curiam de nostrorum canonicorum licentia et consensu ipsi Richardo dapifero donavimus in ius proprium, in restauro tamen nostrum respeximus capitulum competenti. Nam idem dapifer liberos trium marcarum redditus in mansis Brundal, quos a nobis feodo curiali tenuit hovelen volgariter appellato, in nostris manibus resignavit et illos redditus libere nostro conferimus et donamus capitulo sub proprietatis tytulo imperpetuum possidendos. In cuius nostre donationis evidentiam presentem conscribi fecimus litteram et sigillo nostro iussimus communiri.

Datum et actum Magdeburg, anno Domini mo.cc.lxxjo, vj Idus Januarii, pontificatus nostri anno quarto.

Aus dem Magdeburger Copialbuche im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst.


385.

1271. Februar 1. Magdeburg. Erzbischof Konrad II von Magdeburg bekundet die Auflassung von Einkünften aus der Saline in Frose seitens seines Schenken Richard von Zerbst und überweiset jene dem Magdeburger Domcapitel.

In nomine sancte et individue trinitatis amen. Conradus Dei gratia sancte Magdeburgensis ecclesie archiepiscopus universis presentibus et futuris imperpetuum. Tria sunt elementa mistica sacrosancti corporis et sanguinis Jhesu Christi: panis substantia, vinum, aqua. Sed habetur panis copia in plerisque partibus et aquarum communis est usus, vini vero penuria est in regione quam plurima et illud multo consuevit precio comparari. Hoc animadvertens diligenti animo et salubri dominus Richardus de Czerwist nostre ministerialis ecclesie et fidelis et idem nostre pincerna curie, vir quidem christianissimus, qui in suorum remissionem peccaminum peregre proficiscens cum multis laboribus et expensis aliquociens visitavit terram sanctam Jherusalimitanam, quam unigenitus Dei filius proprio sanguine consecravit, is inquam Richardus ob reverentiam et honorem sanguinis Christi, qui sanguis in memoriam passionis Domini per ministerium sacerdotis, spiritu sancto dante virtutem et efficaciam eius verbis, ad typum cruoris ymmolaticii ex vino et aqua cottidie conficitur in altari, redditus duarum marcarum in salina Vrose, quos a nobis iusto tytulo feodali tenuit, in nostris manibus resignavit in usum vini annis inde singulis comparandi et in missarum sollempniis distribuendi altaribus in nostro Magdeburgensi monasterio et in capella nostri capitola collocatis. Nos itaque esse nolentes elemosine tam salubriter institute immunes, ymmo desiderantes fieri talis sacramenti participes, redditus duarum marcarum in salina Vrose superius nominatos nostro liberaliter damus capitulo in ius proprium perpetuo possidendos, ut exinde vinum ematur et secundum ordinatam mentem domini Richardi distribuatur altaribus iam expressis. Postmodum autem uno mense vix currente dum carissimus eiusdem Richardi filius Richardus etiam nomine, adolescens bone indolis, iubente

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 278. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_278.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)