Seite:DE CDA 2 304.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


et expresso fratris nostri karissimi domini Alberti ducis Saxonie consensu ius patronatus parrochie in villa Badegast ecclesie sancti Nicholai in Aken, Magdeburgensis dyocesis, et canonicis, qui ibi pro tempore fuerint, tam devote quam liberaliter erogasse. Ut autem hec nostra liberalis et devota donatio fiat omnibus manifesta, presentem paginam conpactam exinde sigilli nostri munimine roboratam cum inscriptione testium ecclesie predicte ac canonicis ipsius iussimus in perpetue firmitatis testimonium presentali. Testes huius donationis sunt: domina Ingeburgis ducissa uxor nostra; frater Hermannus gardianus in Wittenberch, frater Bartholomeus, qui minister fratrum minorum quondam fuit, Baldewinus cappellanus noster viceprepositus in Brote; Widego de Richowe marscalcus noster, Theodericus de Hekelinge pincerna noster, Bertrammus de Berge milites, et alii quam plures fide digni.

Datum Aken, anno dominice incarnationis millesimo ducentesimo septuagesimo tercio, sexto decimo Kalendas Decembris.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg: an rother und schwarzer Seidenschnur hat das jetzt verschwundene Siegel angehangen. - Eine deutsche Uebersetzung dieser Urk. steht in dem Copiale ecclesie S. Nicolai Aquensis (no. L II) im Staatsarchive zu Magdeburg.


423.

1273. November 27. Zerbst. Walter und Burchard von Barby schenken dem Nonnenkloster Ankun vor Zerbst die Kirche zu Wertlau nebst ihren Tochterkirchen zu Jütrichau und Bernsdorf.

Wolterus et Borchardus dicti de Barboy universis presentem paginam inspecturis. Que geruntur in tempore, ab humana memoria de facili evanescunt, nisi fuerint vivacis scripture testimonio perhennata. Notum itaque facimus universis Christi fidelibus tam presentibus quam futuris, quod necessitate sanctimonialium in Ankun compassive mentis intuitu comprobata, que in devocione sue professionis Deo iugitur famulantur, ut earum indigencia nostro mediante presidio aliquatenus relevetur, pari consensu et unanimi voluntate in remedium animarum nostrarum et antecessorum nostrorum felicis memorie collegio earundem ecclesiam in Wertlav cum filiabus suis Juterchowe et Bernestorp donavimus libere in perpetuum possidendas. Ut autem hoc factum nostrum rationabile a nostra posteritate nequaquam valeat violari, presentem paginam super eo confectam contra omnia oblivionis incommoda fecimus sigillorum nostrorum appensionibus roborari. Testes huius donacionis sunt: Johannes ibidem tunc temporis prepositus, magister Hildebrandus, magister Rodolfus plebani in Tservist; item Johannes de Winnicstede, Johannes Dives, Hinricus de Mordiz milites, et alii quam plures clerici et laici.

Datum Tservist, anno dominice incarnationis m.occo.lxxoiijo, indictione secunda, vo Kalendas Decembris.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit den an Pergamentbändern hängenden Siegeln der beiden Aussteller.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 304. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_304.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)