1281. Januar 13. In der Marktkirche zu Bernburg. Die Gebrüder Heinrich, Bernhard, Friedrich und Heinrich von Plötzke über die Befreiung des Hofes zu Aderstedt sowie einiger Güter zu Sudenburg, Strebenitz und Techendorf von allen vogteilichen Rechten seitens des Klosters Ilsenburg.
In nomine Domini amen. Ne ea, que geruntur in tempore, simul propter labilem hominum memoriam cum lapsu temporis evanescant, expedit ipsa linguis testium ac scripture testimonio perhennari. Nos itaque Henricus, Bernhardus et Fredericus et Hinricus fratres de Plozeke audituris presentia seu visuris publice profitemur, quod inter honorabilem virum dominum Hinricum Ilsyneburgensis ecclesie abbatem ex una et nos, mediantibus honestis ac strennuis militibus Wedegone de Vrekeleve consanguineo nostro nec non Helenberto de Wilsleve, super bonis curie Aderstede et aliis bonis subscriptis ex parte altera taliter existit placitatum, quod dictus abbas curiam in Aderstede et viginti mansos ad eandem curiam pertinentes cum omnibus attinentiis et triginta et unum sitos in campis Aderstede et Sudenborch ac in villis Strebenitz quatuor et Thechendorp novem mansos cum pertinentiis nomine suo et sui monasterii a nobis redemit ab omni iure advocatie liberos dando singulariter pro mansis suprascriptis marcam et dimidiam Cottingensis argenti sive usualis: persolvet medietatem in festo purificationis gloriose virginis Marie residuamque medietatem in media quadragesime per fideiussores vel in pecunia memorata. Item cum nos de bonis advocatie dicte in annona et denariis quosdam inpheodaverimus, proprietate ab illustribus principibus ducibus Saxonie conparata ipsos pheodatarios ad dominum abbatem remittemus, ut bona eis a nobis inpheodata ab ipso possidenda recipiant titulo pheodali. Abdicantes nichilominus conparata proprietate predictorum bonorum, cum a domino abbate predicto fuerimus requisiti, infra mensem pheodum et ius, quod tenemus a predictis dominis ducibus in dictis bonis, resignabimus libere quolibet difficultatis obstaculo circumscripto, porreximus insuper et porrigemus in pheodo advocatiam predictorum bonorum, quot et quibuscumque dictus dominus abbas voluerit, nichil nobis iuris penitus retinendo. Preterea pro dampnis et iniuriis a bone memorie Henrico patre nostro et a nobis illatis pro ipsius nostraque salute iudicium prefecture in Aderstede cum moneta, si qua foret ibidem, que a monasterio in Ilsyneborch tenuimus, libere resignabimus abbati et monasterio supradictis. Item predictum consanguineum nostrum Wedegonem1 anno fideiussorem constituimus: si infra annum a domino abbate antedicta proprietas a dominis ducibus Saxonie fuerit conquisila, pheodum resignabimus, anno vero elapso si proprietas non fuerit conparata, quandocumque fuerit conparata, pro tide a nobis prestita resignabimus, cum fuerimus requisiti, ut superius est narratum. Renuntiamus etiam omni impetitioni seu actioni, si quam habemus vel habere possemus contra dominum abbatem et suum monasterium. Hec supradicta, universa et singula, observare promisimus inviolabiliter fide prestita corporali et ad maiorem premissorum irrefragabilem observantiam perpetuo presens scriptum sigillis honorabilis domini abbatis predicti ac Wedegonis nostri consanguinei nostroque sigillo unico vice omnium nostrorum duximus roborandum. Testes vero huius sunt: magister Theodericus scriptor domini episcopi Halberstadensis; milites Wedego de
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 372. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_372.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
