Seite:DE CDA 2 405.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


568.

1284. März 28. Orvieto. Erzbischof Peter von Arborea und 10 Bischöfe verleihen den Besuchern und Wohlthätern des Klosters Kölbigk einen vierzigtägigen Ablass.

Universis presentes litteras inspecturis Petrus miseratione divina archiepiscopus Arborensis, Symeon Balneorensis, Boniromeus Pavensis, frater Guido Papiensis, Acerus Wexionensis, frater Bartholomeus de Turtibero, Bernardus Humanas, Accursius Pensauriensis, Gevehardus Brandeburgensis, Johannes Enelinus et Tholomeus Sardensis eadem miseratione episcopi, salutem et sinceram in Domino caritatem. Quoniam, ut ait apostolus, omnes stabimus ante tribunal Christi recepturi, prout in corpore gesserimus, sive bonum fuerit sive malum1, oportet nos diem messionis extreme misericordie operibus prevenire ac eternorum intuitu seminare in terris, quod cum multiplicato fructu recolligere valeamus in celis, firmam spem fiduciamque tenentes, quoniam qui parce seminat, parce et metet, et qui seminat in benedictionibus, de benedictionibus et metet vitam eternam2. Cum igitur ad reparationem structure ecclesie sancti Magni in Kolbeke proprie non suppetant facultates, universitatem vestram monemus et hortamur in Domino in remissionem vobis peccaminum iniungentes, quatinus de bonis vobis a Deo collatis pias elemosinas et grata caritatis subsidia ad dicte reparationem ecclesie erogetis, ut per hec et alia bona, que Domino inspirante feceritis, ad eterne possitis felicitatis gaudia pervenire. Nos autem de omnipotentis Dei misericordia omniumque sanctorum confisi suffragiis omnibus vere penitentibus et confessis, qui ad predictam ecclesiam sancti Magni martyris quolibet die Martis, in festis Pasce et Pentecostes necnon in festis sanctorum Johannis baptiste et Johannis evangeliste ac sancti Magni predicti et in octavis eorundem causa devotionis personaliter accesserint vel ad reparationem ipsius ecclesie de bonis propriis fuerint elargiti, singuli singulas quadragenas de iniuncta eis penitentia, dummodo ad id diocesani consensus precesserit vel accedat, misericorditer in Domino relaxamus. In cuius rei testimonium presens scriptum sigillorum nostrorum munimine duximus roborandum.

Datum apud Urbem Veterem, mensis Martii, die Martis, vto Kalendas Aprilis3, anno Domini m.cc.lxxxiiij, pontificatus domini Martini pape quarti anno quarto.

Aus Hermann von der Hardt histor. liter. reformationis Vol. VI. col. 51, mspt. auf der Königl. Bibliothek zu Hannover, mit den Siegelabbildungen der elf Aussteller. - 1. 2 Corinth. 5. 10. - 2. 2 Corinth. 9. 6. - 3. Mspt: Aprelis.


569.

1284. April 1. Die Grafen Johann I, Albrecht und Bernhard II von Anhalt schenken auf Bitten ihrer Mutter Sophia der Kirche zu Rodebille eine Hufe Landes zu Wiederstedt.

Nos Johannes, Albertus, Bernardus Dei gratia comites de Anhalt omnibus notum esse volumus, quod ad instantiam dilecte matris ipsorum Sophie ecclesie sancte Marie

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 405. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_405.jpg&oldid=- (Version vom 26.10.2018)