Seite:DE CDA 2 415.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


585.

1285. Mai 26. Magdeburg. Erzbischof Erich bekundet, dass Graf Otto I von Anhalt in seiner Gegenwart feierlich die Schenkung der Vogtei in den Dörfern Pretzien und Klützow seitens seines Bruders Heinrich, Domherrn zu Magdeburg, an das Kloster U. L. Frauen daselbst, bestätigt habe.

In nomine Domini amen. Ericus Dei gratia sancte Magdeburgensis ecclesie archiepiscopus omnibus, quorum interest et quibus nosse fuerit oportunum, salutem in Domino sempiternam. Recognoscimus tenore presentium publice protestantes, quod illustris princeps Otto comes de Aneholth, in nostra presencia in persona propria constitutus, presentibus honorabilibus viris Nicolao preposito ecclesie sancte Marie Magdeburgensis et quibusdam aliis eiusdem ecclesie canonicis, videlicet Nicolao priore, Ottone et Hermanno sacerdotibus, necnon presentibus infra scriptis testibus ad hoc vocatis et rogatis sponte et libere ac publice recognovit, quod Hinricus frater suus, nostre ecclesie canonicus, de consensu ipsius et de mandato suo speciali proprietatem advocatie in villis Britzin et Clutsowe, cuius feudum Ywanus et Johannes fratres dicti de Monte milites eidem comiti resignaverant, donavit et tradidit seu donasset et tradidisset dicte ecclesie sancte Marie Magdeburgensi cum omni iure et utilitate et fructu proprietatis titulo perpetuo possidendam. Quam donationem et traditionem ex parte sua a dicto fratre suo rite factam coram nobis in persona propria et coram infra scriptis testibus ratihabitione confirmans dictam ecclesiam de donatione et traditone proprietatis huiusmodi plenius warandavit. Nomina vero testium ad hoc vocatorum et rogatorum, qui predictis interfuerunt, sunt hec: honorabiles viri Borchardus de Querenvorde nostre ecclesie decanus, Hinricus de Gronenberch prepositus ecclesie sancti Wiperti in Nyenborch, Borchardus de Blankenborch nostre ecclesie canonicus; item nobiles viri Hinricus comes de Blankenborch et Hinricus comes de Regenstein, Conradus de Werberch; Heidenricus de Nigribbe, Olricus marschalckus dicti comitis, Arnoldus et Ywannus de Monte, Hinricus de Byere, Hermannus et Bernhardus de Ekehardestorp, Ovo de Hoge. Et nos in testimonium huius rei rogati ex parte comitis et canonicorum de ecclesia sancte Marie predicta sigillo nostro presentes fecimus litteras communiri.

Actum et datum Magdeburg, anno Domini mo.cco.lxxxvo, vij Kalendas Junii, pontificatus nostri anno secundo.

Aus dem Copialbuche des Klosters U. L. Frauen zu Magdeburg (no. XXXVI) im dortigen Staatsarchive. Original im Gesammtarchive zu Weimar. - Vergl. no. 554.


586.

1285. Juni 15. Wiby. Graf Otto I von Ascharien bestätigt die Schenkung seines Bruders Heinrich an die Stiftskirche zu Quedlinburg, bestehend in einer Hufe Landes zu Winningen.

Ne ea, que aguntur in tempore, ne simul cum fluxu temporis evanescant, expedit, ut scripturarum testimonio perhennentur. Hinc est quod nos Otto Dei gratia comes

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 415. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_415.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)