Seite:DE CDA 2 453.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


dominus Hinricus et dominus Gumpertus fratres dicti de Wanzleve, item Lodewicus filius predicti domini Hinrici milites, item dominus Albertus miles dictus Slichting, et quam plures alii fide digni.

Actum anno gracie mo.cco.lxxxviijo, quinto decimo Kalendas Septembris.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit den an Pergamentbändern hängenden Siegeln Burchards und Gunzelins von Wanzleben. - 1. S. no. 476 und 637.


639.

1288. September 22. Halberstadt. Der Dompropst Hermann von Halberstadt (Fürst von Anhalt) verzichtet auf seine Rechte an der Kirche zu Hohen-Köthen.

Nos Hermannus Dei gratia prepositus maioris ecclesie in Halberstat universis presentes litteras visuris seu audituris volumus esse notum, quod Dei ob reverentiam ac anime nostre bonus aliquale deponentes ecclesie in Alto Kothene cum omni iure, quod hactenus habuimus seu a quoquam habere dicebamur, resignamus libere in hiis scriptis, protestantes nichilominus, quod nec proprietatem nec ius patronatus nec plebanatum nobis ascribimus aliqualiter in ecclesia memorata. In cuius resignationis et etiam abrenunciationis iuris nostri cuiuscumque in antedictam ecclesiam robur perpetuum presentem paginam inde conscriptam sigilli nostri appensione fecimus communiri. Datum Halberstat, anno Domini mo.cco.lxxxviijo, in die beati Mauricii.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit dem an roth- und gelbseidenen Fäden hängenden Siegel des Ausstellers (Taf. I. 3).


640.

1288. September 29. Graf Johann I von Anhalt verkauft dem Kloster Oldisleben eine Hufe Landes nebst einer Curie daselbst.

Nos Johannes Dei gratia comes de Anhalt notum facimus universis tam presentibus quam futuris tenore presentium lucide protestando, quod de communi consensu heredum nostrorum vendidimus venerabili viro domino Christiano abbati et conventui in Oldisleiben unum mansum proprietatis nostre situm ibidem et curiam, quam Christianus vinitor inhabitavit, pro quindecim marcis usualis monete, quam pecuniam presentibus nostris litteris fatemur nobis esse plenarie persolutam, transferentes in ipsos omne ius, quod in isdem bonis actenus habuimus, ita ut dominus abbas et conventus ibidem iam dicta bona titulo proprietatis libere possideant et quiete. Ne igitur huiusmodi vendicio nostra et donacio a nostris in posterum successoribus aliqualiter valeat immutari, presens scriptum super eo dedimus nostri sigilli munimine roboratum. Testes huius vendicionis et donacionis sunt: dominus Fridericus dictus Slichting, Theodericus de Attendorff, dominus Waltherus1 de Frankenhusen, dominus Ulricus dictus Ircus, dominus Hermannus

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 453. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_453.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)