Seite:DE CDA 2 473.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


669.

1290. März 2. Magdeburg. Erzbischof Erich von Magdeburg überweiset auf Wunsch des Grafen Albrecht I von Anhalt eine ihm von letzterem zu diesem Zwecke überlassene Hufe Landes zu Qualendorf nebst dem Patronatsrechte über die Pfarrkirche zu Köthen dem Kloster Gottesgnaden.

Ericus Dei gratia sancte Magdeburgensis ecclesie archiepiscopus universis presens scriptum visuris tam presentibus quam futuris salutem in Domino sempiternam. Quoniam labentibus temporum transeuntium curriculis transit et hominum memoria labilis, necesse est, ut facta preterita stabiliantur scriptis auctenticis, ne in futuro vera1 in dubium revocentur aut facta a memoria penitus elabantur. Hinc est quod tenore presentium protestamur, quod, cum comes Albertus de Anhalt habito heredum suorum et omnium, quorum intererat, expresso consensu unum mansum in Qualendorp cum ecclesia parrochiali in Kochen1 et omne ius, quod in hiis sibi competebat vel heredibus suis competere poterat, in nos seu nostram plenarie transtulit potestatem ea intentione, ut nostra auctoritate seu per nos in monasterium, quod Gratia Dei dicitur, transferrentur et eidem monasterio per nos conferantur pleno iure, sicut etiam ecclesiam in Mosechowe dinoscitur contulisse et ecclesia parrochialis in Calve predecessoris nostri patet litteris patentibus dicto monasterio data esse. Nos habito capituli nostri consilio et assensu predictum mansum cum ecclesia parrochiali in Kochene1 damus monasterio prefato et preposito nomine monasterii concedimus et concedendo transferimus in ipsum monasterium cum omni iure, quod dicto comiti et suis heredibus aut nobis et nostris successoribus competere poterat in predictis, ita quod prepositus monasterii memorati plenam ac liberam habeat potestatem in predictis seu qualibet ecclesiarum predictarum presentandi seu conferendi, imponendi, destituendi seu revocandi presbiterum ydoneum de personis seu fratribus sui monasterii, qui presbiter curam animarum ab archidyacono recipiat et synodalia de iure debita sibi solvat. Ut autem omnia supradicta testimonium veritatis et robur in posterum habeant firmitatis, sigillo nostro et sigillo capituli nostri necnon et sigillo comitis supradicti presens scriptum fecimus communiri. Testes huius rei sunt: dominus Albertus prepositus maior, dominus Burchardus decanus, dominus Burchardus de Blankenbůrch, dominus Otto de Brecen canonici maioris ecclesie in Magdeburg; item layei dominus Rychardus dapifer curie Magdeburgensis, dominus Hinricus patruus suus dictus de Alsleve, dominus Otto de Poch, dominus Conradus de Bolyz et dominus Conradus Smuc milites, item Otto de Kothene filius domini Ottonis et Thilo de Scherembeke marschalcus, et quam plures alii fide digni. Datum Magdeburg, anno Domini mo.cco.lxxxxo, vjo Nonas Martii.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg: die drei an rothen-Seidenfäden angehängt gewesenen Siegel sind verschwunden. - 1. Orig: vero. - 2. So steht beidemal deutlich im Orig., es muss aber wohl Kothene gelesen werden.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 473. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_473.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)