Seite:DE CDA 2 517.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


732.

1292. November 18. Heinrich, Arnold und Johann, genannt die Struze von Pfuhle, schenken dem Kloster Michaelstein das Eigenthum einer Breite oder eines Berges zu Hercksdorf.

In nomine sancte et individue trinitatis amen. Nos Henricus, Arnoldus et Johannes fratres dicti Struze de Phule universis presens scriptum visuris vel audituris in perpetuum. Acta hominum temporis labilitas deleret aut mutaret, si non scriptis et testibus firmarentur. Eapropter recognoscimus et presentibus protestamur, quod nos unanimi voto et desiderio filiorum et heredum nostrorum consensu benivolo accedente ob honorem Domini nostri Jhesu Christi et reverentiam gloriose virginis Marie necnon beatissimi archangeli Michahelis, in salutem animarum nostrarum parentumque nostrorum donavimus ecclesie Lapidis sancti Mychahelis proprietatem agrorum, qui breda vocantur, seu montis apud Herrekestorp siti versus meridiem in palude cum omni iure, quod nobis in prescripto spacio competebat, libere et quiete perpetuo possidendam1. Insuper pro favore et gratia speciali, quo amplectimur ecclesiam nominatam, sepulturam nobis, uxoribus filiisque nostris eligimus, ubicunque etiam morte preocupati fuerimus, apud monasterium iam prefatum, quarum nomina decrevimus subnotare, Mechtildi videlicet de Dipense, Jutthe de Scachouwe, Adelheidi de Brumbeie nostroque cognato Evereken de Suzeliz nominato. Ut autem nostra liberalis proprietatis donatio et sepulture electio a nobis nostrisque successoribus firmiter et inviolabiliter observetur, presentem litteram sygillis nostris munitam sepedicte ecclesie duximus erogandam in robur perpetue firmitatis.

Actum et datum anno Domini mo.cco. nonagesimo secundo, xiiij Kalendas Decembris.

Aus dem Original im Landeshauptarchive zu Wolfenbüttel: an Pergamentbändern anhängend die drei wohlerhaltenen Siegel der Aussteller (Schild mit drei, beziehentlich vier über einander gestellter Rauten und den Umschriften: a) + S' Heinrici Struz De Phule, b) + Sigillum Arnoldi Struz, c) * S' Johannis Struz De Phule.) - 1. Orig: possidendum.


733.

1292. November 30. Halberstadt. Bischof Volrad von Halberstadt überlässt in Gegenwart der Halberstädter Domherren Albrecht und Heinrich von Anhalt den vom Grafen Heinrich von Blankenburg ihm aufgelassenen Zehnten zu Hercksdorf dem Kloster Michaelstein.

In nomine sancte et individue trinitatis amen. Volradus Dei gratia Halberstadensis episcopus universis, ad quos presens scriptum pervenerit, salutem in eo, qui mundum gubernat perpetua ratione. Sapientum laudabilis adinvencio quadam immortalitate acta hominum stabilivit, que in se ex brevitate condicionis humane essent transitoria et incerta, perpetuans ea litterarum veritate et testium dignitate. Ut igitur que religiosis locis et precipue eis, que nobis in Domino famulantur, iuste fuerint acquisita, robur optineant perpetue firmitatis, ita ducimus scriptis et testium subscriptionibus communire,

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 517. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_517.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)