ob spem protectionis elegerant defensores, predicto abbati et conventui cum omni utilitate et iure, quod nobis in ipsa conpetere videbatur, in anime nostre et dictorum patruorum nostrorum remedium resignamus, restituimus seu donamus in sepedicta advocatia nobis nichil iuris penitus reservando ita, quod neque nos neque nostri patrui heredes in memoratis bonis quitquam iuris debeamus aut possumus aliquatenus usurpare.
In cuius rei testimonium presentem cartam sigilli nostri appensione fecimus communiri.
Huius rei testes sunt: dominus Conradus abbas monasterii Nyenburgensis, Johannes decanus in Aken; Hermannus de Wederde, Hermannus dictus Wele, Henninghus de Frekeleve, Conradus de Kockstede, Conradus de Globic, Conradus de Zbron et Tilo dictus
Schilling milites, et alii quam plures fide digni.
Datum Aken, anno gratie moccoxcvo, in commemoratione beati Pauli.
1295. Juli 3. Im Kloster zu Frose. Die Aebtissin Mechtildis von Frose und ihr Capitel verkaufen an Werner von Hadmersleben auf Egeln und an dessen Frau und Tochter drei Hufen Landes zu Bennendorf.
Mechtildis Dei gratia abbatissa, Adelheydis preposita, Adelheydis decana, Sophia celleraria totumque capitulum dominarum dominorumque secularis ecclesie beati Cyriaci in Vrosen omnibus presentium inspectoribus seu auditoribus salutem in eo, qui est omnium vera salus. Quia teste sacro eloquio1 omnes morimur et sicut aque dilabimur, expedit tum etiam propter fragilem hominum memoriam, ut facta rationabiliter scriptis et testibus muniantur. Hinc est quod ad notitiam tam presentium quam futurorum tenore presentium volumus pervenire, quod propter diversas iniurias et incommoda, que iam dudum perpessi sumus in bonis nostre ecclesie Bennendorp cum a cultoribus eorundem tum a dominis terre, et propter necessitatem ingruentem nostram ecclesiam propter rapinas et incendia eidem illata unanimi de consensu totius nostri capituli vendidimus Wernero famulo dicto de Hademersleve manenti Egelen et uxori sue Mechtildi nec non filie sue Sophie tres mansos, prout in tribus campis iacent aut siti sunt, de quatuor mansis sitis in campo eiusdem ville Bennendorp spectantibus libere ad allodium nostrum, quibus hactenus nemo umquam fuit infeodatus nec alicuius umquam advocatie vel servitutis honeri subiacebant vel subesse tenentur, pro triginta marcis Stendalensis argenti …2 vendidimus, ea tamen conditione interiecta, quod prenominatus Wernerus3 cum sua uxore et filia sicut eorum heredes dictis siquidem mansis infeudatis solverent annis singulis in die beati Michahelis pro censu debito duodecim solidos Magdeburgensis dative monete, omnibus occasionibus seu dilationibus remotis. Si autem, quod absit, idem denarii ipso die beati Michahelis non persolverentur, statim sequenti die deberent cum pena persolvere, scilicet …2 in duplo et tertia die in triplo, aliis nostris redditibus et censibus similiter, qui vartins vulgariter appellatur, ita tamen, quod crescente mora crescat …2 similiter atque pena. Item si prefatus famulus aut sui heredes viam universe carnis ingressi heredem superstitem non relinquerent, tunc idem mansi sine
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 558. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_558.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
