Seite:DE CDA 2 563.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


dedimus ipsi ecclesie et conventui perpetuo permanendum. Quod quartale et decimam cum area attinente Conradus famulus dictus Branth vendidit ecclesie supradicte. Et ut hec nostre prehabita proprietatis donatio inviolabilis perseveret, presenti littere inde confecte per appensionem sigilli nostri robur dedimus perpetue firmitatis. Testes sunt: venerabilis dominus noster Burchardus2 Magdeburgensis ecclesie electus, dominus Fredericus in Meyendorp prepositus; ministeriales et milites nostri Henninghus et Arnoldus dicti de Berge, Ulricus noster marschalcus, Thilo de Wederstede; burgenses in Magdeburg Theodericus Hasart, Conradus de Tundersleve, et alii quam plures fide digni.

Datum in Magdeburg, anno Domini m.cc.xcvj3, Nonas Februarii.

Aus dem Copiale no. XL im Staatsarchive zu Magdeburg. - 1. Fehlt im Mspt. - 2. Mspt: Bernhardus. - 3. Mspt: m.cc.xciv. - Vergl. über die Ausstellungszeit dieser Urk. Magdeb. Geschichtsbll. VI. 523.


803.

1296. Februar 28. Das Capitel zu S. Marien in Halberstadt über die Verwendung von zwei durch den Pfarrer Gebhard zu Ströbeck erkaufte und der genannten Kirche geschenkte Hufen Landes zu Zehlingen.

Nos Jacobus Dei gratia decanus totumque capitulum ecclesie sancte Marie Halberstadensis universis presentes litteras audituris volumus esse notum, quod dilectus noster Gevehardus rector ecclesie in Strobeke de duobus mansis sitis in Tselinghe, quos suis sumptibus comparavit et ab illustri principe domino Alberto duce Saxonie nostre ecclesie donari procuravit, tali videlicet condicione adiecta, quod dictus dominus Gevehardus de consilio domini Baldewini de Wanzleve et domini Conradi de Ditforde, si viverent, vel assumptis aliis loco eorum infra nostram ecclesiam, ordinandi, quidquid ipsis visum fuerit, expedire liberam habeat potestatem. Nos quoque dicti domini Gevehardi1 devocione considerata huiusmodi vicem sibi duximus rependendam, ut, si eidem necesse fuerit, dictos mansos vel unum ex eis vendendi, donandi vel permutandi liberam habeat facultatem de consilio predictorum. Cum igitur sepedictus dominus Gevehardus1 de consilio domini Heinrici2 scolastici et magistri Theoderici1 de Westerhusen iam taliter in vita sua statuerit et ordinaverit, quod unus mansus cum omni utilitate secundum suam ordinacionem apud nostram ecclesiam, alius vero apud ecclesiam sancti Johannis extra muros Halberstat debeat permanere ita, quod ammodo voluntatem huiusmodi prenotatus Gevehardus2 non possit aliqualiter immutare, nos proprietatem ecclesie nostre per dictum dominum Albertum3 ducem Saxonie datam de uno manso tantum prefate ecclesie sancti Johannis damus et in ipsam transferimus, secundum quod nostra ecclesia ipsum per viginti annos et amplius possedit pacifice et quiete. In cuius rei testimonium presens scriptum inde confectum sigillo nostri capituli fecimus communiri. Actum et datum anno Domini mo.cco.xcvjo, iijo Kalendas Marcii.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg: das Siegel hat an einem Pergamentbande angehangen, ist aber verschwunden. - 1. Orig. nur: Ge. - 2. Orig. nur die Anfangsbuchstaben. - 3. Orig. nur: Al. - 1296 war ein Schaltjahr.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 563. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_563.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)