Seite:DE CDA 2 572.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg, mit den an grünen Seidenfäden hängenden, wohlerhaltenen Siegeln des Ausstellers (Taf. V. 3) und seines Bruders Albrecht (Taf. IV. 5). - 1. Fehlt im Orig.


818.

1296. December 21. Graf Otto I von Ascharien bewidmet das Marienkloster vor Aschersleben mit einer ihm von Johann von Schierstedt aufgelassenen Hufe Landes zu Klein-Wilsleben.

Cum res temporales et mundane ab humanis actibus in esse producte propter fluxum temporis continuum a memoria hominum evanescant, oportet, ut sui roboris perpetuum firmamentum a litterarum testimonio sorciantur. Hinc est quod nos Otto Dei gratia comes Ascharie et princeps in Anehalt universis presens scriptum intuentibus volumus esse notum, quod nos de consensu fratris nostri dilecti domini Heinrici canonici in Machdeburch nec non et heredum nostrorum religiose domine abbatisse ecclesie sancte Marie extra muros Ascharie, Cisterciensis ordinis, totique conventui ibidem proprietatem unius mansi siti in campo et in villa Wilsleve Minori cum1 pratis et paschuis, viis et inviis, incultis pariter et colendis, erogavimus perpetuis temporibus possidendam, quem quidem mansum Johannes de Scerstede a nobis pheodali possedit titulo et nobis liberaliter resignavit. Huius rei testes sunt: dominus Hermannus plebanus in Bornekere; dominus Fredericus de Dorstat, Johannes de Monte Heryci2, dominus Olricus marscalcus, Heyno dictus Hobusch.

Datum anno Domini mo.cco. nonagesimo sexto, in die beati Thome apostoli.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg, mit den an grünen und weissen Seidenfäden hängenden wohlerhaltenen Siegeln des Grafen Otto (Taf. III. 2) und seines Bruders Heinrich (Taf. IV. 1). - 1. Fehlt im Orig. - 2. d. i. Erichsburg.


819.

1296. December 21. Bernburg. Die Grafen Albrecht und Bernhard II von Anhalt bewidmen das Marienkloster vor Aschersleben mit dem Eigenthum einer ihnen durch die von Warmsdorf resignierten Hufe Landes zu Drege.

Ne ea, que aguntur in tempore, simul cum fluxu temporis evanescant, expedit, ut scripturarum testimonio perhennentur. Hinc est quod nos Albertus et Bernardus comites de Berneburch dicti de Anehalt Dei gratia recognoscimus et tenore presentium pupplice protestamur, quod nos bona deliberatione prehabita proprietatem unius mansi siti in campo Dhrege, quem a nobis filii honorabilium virorum, domini Everardi videlicet et Thilonis militum de Warmestorp pie recordationis, tytulo tenuerunt pheodali et nunc ad manus nostras liberaliter resignaverunt, cum omnibus attinentiis tam in campis quam in villa Dhrege ecclesie sancte Marie apud muros Ascharie et conventui sanctimonialium ibidem Deo et sue genitrici devote serviencium erogavimus perpetuo possidendam. Recognoscimus

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 572. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_572.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)