Seite:DE CDA 2 610.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


876.

1300. Januar 6. Halberstadt. Truchsess Johann von Alvensleben bestellt in Gemeinschaft mit den Nonnen des Klosters S. Nicolai zu Halberstadt zum Schiedsrichter über gewisse Streitigkeiten den Predigermönch Heinrich von Anhalt.

Ego Johannes dapifer de Alvensleve universis presentia visuris recognosco, quod, cum sorores ordinis predicatorum apud sanctum Nicolaum in Halberstad degentes me1 impeterent super quibusdam conditionibus seu pactionibus nunc2 cum curia quondam mea, in qua claustrum fundatum est, et quedam alia mei iuris ad eas emptionis titulo transiverunt, mihi factis, ad litis decisionem placuit nobis ex utraque parte, sororibus videlicet ex una, et mihi et meis filiis seu heredibus ex altera, causam fratri Henrico de Anhalt, ordinis fratrum predicatorum, committere, quidquid per eum arbitrando pronunciaretur, ratum inviolabiliter habituri, qui coram viris discretis ac venerabilibus promulgaret arbitrium, sopita omni questione mota seu in posterum movenda a me vel heredibus meis, dictis sororibus in hoc solo respectu me solum relinquere, ut, si videlicet turrim in curia claustri sitam me vivente dirui contingat et pecuniam infossam reperiri, pro media parte mihi cedat, in quo tunc conscientiis sororum, si requisite fuerint, standum censuit et easdem super promissa conditione me vivo seu sublato de medio meis heredibus nullatenus obligari. Huius ordinationis et compositionis inter nos facte testes sunt: venerabiles ac discreti viri dominus Johannes, dominus Otto de Dreinleve, dominus Volradus de Hesnem, maioris ecclesie Halberstadensis canonici; laici dominus Volradus miles de Dreinleve nec non Johannes et Conradus filii mei; religiosi frater Otto prior, frater Theodoricus subprior domus fratrum ordinis predicatorum in Halberstad. In cuius recognitionem sigillum meum duxi presentibus apponendum. Actum Halberstat, anno Domini m.ccc, in die epiphanie.

Aus einer Abschrift gedr: Neue Mittheil. des thür.-sächs. Vereins IV. 2. 46-47. - 1. Fehlt im Druck. - 2. So im Dr. Es scheint hier etwas zu fehlen.


877.

1300. März 7. Egeln. Graf Otto I von Ascharien bewidmet das Jungfrauenkloster Marienstuhl bei Egeln mit der dortigen Klostercurie und den Höfen und Leuten vom Hakeborner Wege bis zur Bodebrücke.

Ne ea, que aguntur in tempore, simul cum fluxu temporis evanescant, necesse est, ut scripturarum testimonio perhennentur. Hinc est quod nos Otto Dei gratia comes Ascharie et princeps de Anehalt universis audituris presentia seu visuris volumus esse notum et presentibus publice protestamur, quod maturo prehabito consilio et cum consensu heredum nostrorum monasterio Sedis sancte Marie prope Egelen, ordinis Cysterciensis, curiam dicti claustri, homines, curias ac areas prefate ecclesie adiacentes a dextris, cum itur de Hakeborn versus Egelen civitatem, usque ad pontem, qui Bodbrucke lingua laica nuncupatur, cum omni iure advocacie, quod nos in dictis bonis habuimus, dedimus perpetuo possidendum1. In cuius rei testimonium presentem litteram dedimus

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 610. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_610.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)