Seite:DE CDA 3 087.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.


Friderici quondam plebani in Wantsleve necnon domini Theoderici de Wellen acceptis nichilominus ab eis undecim marcis argenti Stendalgensis nobis iam integraliter persolutis renuntiavimus omni iuri, quod nos et heredes nostri habuimus seu habere videbamur in duobus mansis in campis Nendorp sitis, quorum proprietatem dominus Hinricus bone memorie, quondam prepositus in Hekelinge, ab illustri principe duce Saxonie comparaverat1, transferentes dominium eorundem mansorum ad predictos dominos, nichil ex hiis, que nobis seu heredibus nostris in ipsis mansis competere poterant, reservantes. Preterea virum, qui eosdem mansos a nobis tenuerat eos colendo, eisdem dominis presentavimus, mittentes ipsos per hoc in corporalem possessionem et iniungentes eidem viro, ut proventus sive redditus ipsorum mansorum daret et dare debeat deinceps omni anno, quibuscumque aut cuicumque domini iusserint memorati. Percipient autem supradicti duo, scilicet dominus Fridericus et dominus Theodericus, redditus sive proventus dictorum mansorum tam diu, quousque undecim marcas pro ipsis mansis recipiant erogatas. Quibus receptis Hinricus clericus dictus de Hekelinge, frater prepositi defuncti, eosdem mansos seu redditus eorum habere debet ad tempora sue vite. Quo defuncto sanctimonialibus seu dominabus in Hekelinge sepedicti duo mansi sine contradictione cuiuslibet libere vacabunt, pro quibus memoriam domini Hinrici prepositi pie memorie supradicti in vigiliis et in missis agere perpetuo tenebuntur. Ne autem super premissis in posterum alicui dubium oriatur et ne claustrum in Hekelinge ab aliquo molestetur, nos Hermannus de Wedherden predictus presentem litteram fecimus conscribi et sigilli nostri robore communiri in testimonium omnium premissorum. Testes, qui huic facto interfuerunt, sunt: dominus Hermannus de Wedherden dictus de Indagine dilectus patruus noster, item dominus Randuwicus et dominus Abeko de Hartistorp milites, et Hinceko de Gloyna civis Magdeburgensis, ac plures alii fide digni.

Datum et actum anno Domini mo.ccco. sexto, feria sexta ante dominicam Vocem iucunditatis.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit dem an einem Pergamentbande hängenden Siegel des Ausstellers (nach rechts gewandter Bock, Umschrift: ☩ S. Hermanni de Wederden). - 1. no. 38.


131.

1306. Mai 10. Halberstadt. Bischof Albrecht I von Halberstadt einverleibt dem Kloster Ilsenburg die Kirche zu Osferdesleben, worüber das Patronatsrecht demselben schon zustehet.

Albertus Dei gratia Halberstadensis episcopus universis Christi fidelibus presentia visuris seu audituris salutem in filio virginis gloriose. Ne ea, que perpetue noticie debent titulis refulgere, ullam oblivionis caliginem sustineant vel iacturam, expedit, ut scripturarum karactere et testium inscriptionibus fulciantur. Inde est quod tenore presentium recognoscimus lucide profitentes, quod requisito assensu nostri capituli nec non archydiaconi loci infrascripti unanimiter et obtento honorabili viro … abbati et conventui monasterii in Ilseneborch, ordinis sancti Benedicti, quod a prima structura a nostris predecessoribus fundatum speciali amoris privilegio amplectimur et prosequendo, ut

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 87. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_087.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)