Seite:DE CDA 3 116.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


ad arbitrium venerabilis principis domini Johannis episcopi Argentinensis et nostri, Berchtoldi comitis de Henneberch, satisfiet. Ad confinia vero imperii et predictorum comitum officiales pacifici iuxta arbitrium Argentinensis episcopi et Berchtoldi comitis de Henneberch locabuntur. Est etiam iuratum, quod nec illustribus principibus Ottoni et Stephano ducibus Bavarie nec nobili viro Eberhardo comiti de Wirtenberg predicti marchiones, si quem ex eis in regem eligi contingat, adherebit vel aliquo genere copulationis et unionis unietur. Promisimus porro et iuramento firmavimus, quod illustribus principibus Frederico et fratribus suis ducibus Austrie omnia eorum bona et dominia, sicut ea tempore clare memorie illustris quondam domini Alberti genitoris eorum possederunt, conferet et eos in eisdem manutenebit et defendet harum testimonio litterarum nostrorum sigillorum robore munitarum.

Datum in Popardia, anno Domini mo.ccco.viij, feria sexta ante Simonis et Jude apostolorum.

Gedr: Lünig Reichsarchiv cont. II. part. gen. 194, part. spec. cont. II. 2. 3-4; Leibniz cod. iur. gent. dipl. I. 50; Buchholtz Gesch. d. Churmark IV. 163; Gercken fragm. March. I. 463; Lenz Becmann. enucl. 276; Riedel cod. dipl. Brand. II. 1. 274-275; Olenschläger Staatsgesch. 15; Dumont corps dipl. I a. 349; Sattler Gesch. von Wirtenberg II. 65. - Vergl. Böhmer Reichssachen no. 275. - 1. So hat schon Riedel verbessert statt: Riede, Rieda, Rieder.


174.

1308. November 11. Wolfenbüttel. Die Herzöge Heinrich, und Albrecht von Braunschweig bewidmen das Kloster Hedersleben mit Gütern daselbst und zu Bronsdorf, welche zum Theil Gerhard von Wederde und dessen Ehefrau Jutta von Neindorf bisher zu Lehen trugen.

Dei gratia Henricus et Albertus duces in Brunswik omnibus presentem litteram inspecturis salutem et sincere voluntatis affectum. Quia rei geste veritas multoties calumniam patitur, expedit, ut processus negotiorum scripture testimonio roborentur. Notum igitur esse volumus tam presentibus quam futuris, quod sex mansos sitos in campis ville Hedesleve cum sex curiis et sex pratis et cum omnibus aliis pertinentibus ad eosdem et unam curiam sitam in villa Bronstorp, que bona a nobis Gerardus dictus de Wederden et Jutta uxor sua dicta de Nendorp tenuerunt iure pheodali, quod vulgariter dicitur hovelen, item unum mansum et dimidium sitos in campo eiusdem ville Bronstorp, quos dominus Ericus dictus de Gatersleve a nobis tenuit iure pheodali, quorum bonorum omnium iam dictorum conventui sanctimonialium in Hedesleve proprietatem divine remunerationis intuitu contulimus quiete ac perpetuo possidendam, ut nos suis meritis ac precibus apud Deum devotius recommendent. Ut autem hoc factum nostrum stabile et firmum iugiter perseveret, presens scriptum super eo dedimus nostrorum sigillorum appensionibus communitum. Testes autem huius rei sunt: dominus Lodewicus miles dictus de Elvelingerode et dominus Jordanus pincerna de Nendorp, dominus Betemannus de Hoyem et dominus Conradus de Quenstede, castellanus in Nendorp, et Albertus castellanus ibidem, et quam plures alii fide digni.

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 116. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_116.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)