Seite:DE CDA 3 125.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


187.

1309. Mai 13. Querfurt. Gebhard von Querfurt bekundet, dass ihm Graf Bernhard II von Anhalt sein Schloss Wolfsberg für 80 Mark auf zwei Jahre verpfändet habe.

Nos Gevehardus de Querenvorde presentibus protestamur, quod illustris dominus noster Bernardus comes de Anehalt et dominus in Berneburch castrum suum in Wolvesberch pro octoginta marcis Vribergensis argenti obligavit cum conditionibus infra scriptis. Dictum castrum cum villis, redditibus et omnibus suis attinentiis a festo Pentecostes proxime nunc instante ultra ad duos annos possidere debemus, regere et tenere et, si dictum castrum illustris dominus noster predictus voluerit redimere pro octoginta marcis, ipsum sibi representabimus omni dilatione et contradictione postposita penitus et ammota. Et si dominus noster castrum dictum infra istud biennium non posset redimere neque vellet, tunc milites domini nostri Albertus dictus Advocatus et Cunradus de Allenburch et miles noster Cunradus de Sman valorem dicti castri et sibi attinentium estimabunt et summam, que superaddenda fuerit, domino nostro predicto dabimus et solvemus et si summa, quam estimaverint addendam, posse nostrum excederet, tunc cum consensu illustris domini nostri castrum prefatum pro octoginta marcis ad manus alienas exponere possumus et debemus, ita tamen, quod non alienetur ab ipso seu aliqualiter elongetur. In cuius rei testimonium sigillum nostrum presentibus est appensum. Datum Querenvorde, anno Domini mo.ccco. nono, tercia feria proxima post ascensionem Domini.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit dem an einem Pergamentbande anhängenden Siegel des Ausstellers (längs getheilter Schild, rechts mit dem halben Adler, links mit einer fünffachen Quertheilung; Umschrift: ☩ S' Geuehardi · De · Querenvorde).


188.

1309. Mai 17. Propst und Convent des Klosters Hecklingen erkaufen zwei Hufen Landes zu Neindorf, aus deren Erträgnissen ein Vierding zur Anschaffung des Oels für die vor den Reliquien brennende Lampe verwandt werden soll.

Nos Fredericus Dei gratia prepositus in Hekelinge necnon Zacharia priorissa totusque conventus ibidem omnibus presens scriptum intuentibus devotas in Christo orationes cum salute. Hinc est quod nos Fredericus iam dictus una cum conventu memorato universis presencia visuris notum esse desideramus, quod duos mansos in campis Nendorp sitos ecclesie nostre comparavimus rita et rationabili emptione. E quibus mansis Zacharia priorissa iam dicta singulis annis tollet unum fertonem Stendaligensis argenti, quem quidem fertonem ad oleum lampadis coram reliquiis comburendum

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 125. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_125.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)