Seite:DE CDA 3 150.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


Actum et datum in Luckowe, anno Domini mo.ccco.xjo, feria quinta ante dominicam, qua cantatur Reminiscere.

Vollständig gedr. (aus einem Copialbuche des Staatsarchivs zu Berlin): Riedel cod. dipl. Brand. II. 1 305 (zum 5. März); Gercken cod. dipl. Brand. I. 196. - Vergl. Urkdbch. derer von Kröcher p. 48.


230.

1311. Juni 2. Quedlinburg. Die von Hoim über die Verpfändung des Schlosses Ebersburg an ihren Schwager Heinrich von Sangerhausen seitens des Grafen Otto II von Anhalt.

Nos Betemannus senior, Gevehardus ac Betemannus iunior, Hinricus parvus milites et Hinricus longus famulus dicti de Hoyem per presentes recognoscimus publice profitentes, quod, cum illustris princeps dominus noster Otto de Anehalt dilecto sororio nostro Hinrico de Sangherhusen militi, fratribus et patruis suis castrum Eversberch pro quadringentis marcis obligaverit, nos in solidum cum ipsis et pro ipsis fide prestita promittimus, quod, si biennio transacto a festo Penthecostes nunc preterito computando antedictus comes Otto1 eisdem quingentas marcas persolverit, prefatus miles, fratres et patrui sui idem castrum representabunt libere illis, quibus idem comes iusserit seu voluerit presentari. Si autem huiusmodi pecunia biennio revoluto persoluta non fuerit, extunc antedictus Hinricus miles, fratres et patrui sui, si sepedicto comiti Ottoni1 placuerit, predictum castrum ulterius ad duos annos a primo biennio tenebunt. Et si idem castrum ipse comes medio tempore, videlicet in secundo biennio, redimere voluerit, ipsis prescire faciet ad duos menses, quod quidem castrum tunc representare debebunt pecunia persoluta. Si autem post huiusmodi pecunie solutionem antedictus miles, fratres et patrui sui dictum castrum representare, quod absit, noluerint, sicud2 premissum est, nos extunc post monitionem premissi domini nostri comitis Ottonis1 de Anehalt civitates Quidelingborch aut Halberstat intrabimus ad iacendum, ab ipsis seu altera earum nulla nocte mansuri nisi de premissi comitis licentia speciali. Quam quidem fidei dationem seu promissum corporaliter et manualiter prestabimus loco et tempore prefato comiti et aliis viris seu militibus suis, quibus huiusmodi promissum fieri voluerit et prestari. In quorum omnium testimonium nostra sigilla duximus presentibus apponenda.

Datum Quidelingborch, anno Domini mo.ccco. undecimo, feria quarta in septimana Penthecostes.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: von den beiden an Pergamentbändern angehängt gewesenen Siegeln hängt nur noch dasjenige eines der beiden Heinriche an (Schild mit vierfacher Queertheilung und der Umschrift: S. Hinrici …). - 1. Orig. nur: Ot. - 2. So im Orig.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 150. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_150.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)