Seite:DE CDA 3 228.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


349.

1317. August 6. Bernburg. Graf Bernhard II von Anhalt verkauft dem Kloster Oldisleben seinen Zins aus der dortigen Mühle bei der Gänsefurth sowie die Vogtei über die Klostergüter zu Bretla.

Nos Bernardus Dei gratia comes de Anhalt recognoscimus et presentibus publice protestamur, quod honorabili viro domino Hermanno abbati monasterii in Oldeslebin suoque conventui censum, quem nobis singulis annis dare consueverunt de molendino quondam constructo circa Oldeslebin in vado, qui vocatur Genssvort, et advocaciam super bona eiusdem monasterii in Bretia cum omnibus attinentiis, iusticiis aut iuribus violenter impositis seu consuetis pro sexaginta marcis Northusani argenti vendidimus, nichil nobis reservantes iuris penitus in eisdem, tali tamen condicione adiecta, quod, si ante festum sancte Walburgis proxime nunc venturum1 domino abbati suoque conventui predictis pecuniam prelibatam non reddiderimus, supra scripta advocacia cum iuribus supra scriptis et censu molendini ipsis cedet perpetuo libere et solute. Et si lx marcas Northusanas predictas domino abbati et suo conventui predictis ante festum Valburgis predictum venturum nunc proxime persolverimus, omnia bona superius nominata ad hos devolventur et redibunt integraliter, sicut prius. Ut autem omnia prehabita rata et inviolabiliter preserventur, presentem litteram dedimus et nostro sigillo duximus roborandam. Testes etiam huius sunt: illustris princeps dominus Rodolffus dux Saxonie, cuius etiam sigillum presentibus duximus apponendum, ac strennui viri Heinricus et Tidericus dicti de Warmestorpp, Bethemannus de Hoyem, Hermannus Gruding et Conradus de Allenborg milites, famuli vero Heydico, Henrico2 Rosenhagen, et quam plures alii fide digni. Datum Berneborgk, anno Domini mocccoxvij, in die beati Sixti.

Aus dem Copialbuche des Klosters Oldisleben im Staatsarchive zu Weimar. Ueberschrift: Super eodem molendino et advocacia in Bretla. Sed nota, quod in littera deest sigillum principis Saxonie. - Gedr: Mencken script. rer. Germ. I. 637; Lenz Becmannus enucl. 249. - 1. Mspt: venturo. - 2. So im Mspt. - Eine Notiz in dem genannten Copialbuche bemerkt über die vorstehende Urkunde: Super advocaciam in Bretla, que fuit quondam monasterio nostro vendita ad reemptionem a comitibus in Anhalt cum consensu principis, sed litteram comitis de Anhalt adhuc habemus, tamen principis sigillum non est appensum, prout in littera de ipso mentio fit.


350.

1317. August 9. Bernburg. Graf Bernhard II von Anhalt schenkt mit Einwilligung der Töchter des verstorbenen Fürsten Otto II von Anhalt dem Halberstädter Domherrn Konrad von Winnigstedt und dessen Bruder, dem Ritter Ludolf von Winnigstedt, eine Hufe Landes zu Gross-Quenstedt.

In nomine sancte et individue trinitatis amen. Nos Bernardus Dei gratia comes Ascharie et princeps in Anehalt omnibus in perpetuum. Quia memoria hominum labilis

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 228. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_228.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)