Seite:DE CDA 3 235.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


dicto Woldemaro, nisi de consensu suo expresso in antea possideas, dimittas continuo liberas et solutas.

Datum Ratispone, xj Kalendas Februarii, regni nostri anno quarto.

Nach einem Copialbuche des geh. Cabinetsarchives zu Berlin gedr: Riedel cod. dipl. Brand. II. 1. 418; de Ludewig reliqq. manuscr. II. 266; Buchholtz Gesch. der Churmark V. 14. - Vergl. Böhmer Regesten Ludwigs d. B. no. 290.


359.

1318. Februar 8. Erfurt. Erzbischof Petrus von Mainz bestätigt, indem er den Dechanten der Kirche zu Nordhausen anweiset, die Ausstattung der Pfarrkirche zu Vockerode neu zu ordnen, die Schenkung dieser Kirche an das Kloster Ilfeld durch den Grafen Otto II von Anhalt.

Petrus Dei gracia sancte Moguntine sedis archiepiscopus, sacri imperii per Germaniam archicancellarius, honorabili viro magistro Friderico, decano ecclesie Northusen sibi dilecto, salutem in Domino. Ex parte religiosorum virorum abbatis et conventus monasterii in Ilvelt, Premonstratensis ordinis, Moguntine diocesis, nobis est insinuando monstratum1, quod rectoribus ecclesie parrochialis in Vockinrode, eiusdem nostre diocesis, qui pro tempore fuerunt, et ei, qui nunc est rector, de communi ipsorum abbatis et conventus granario quandam ipsis et eorum monasterio valde onerosam2 et gravem annuam pensionem annone annis singulis exsolverunt, quam pensionem iidem rectores ab ipsis hactenus receperunt, petentes, ut circa tam onerosam et gravem ipsis et eorum monasterio pensionem predictam curaremus de oportuno remedio providere. Nos vero, notitiam huius facti non habentes, tue discrecioni committimus et mandamus, quatinus de premissis inquiras, vocatis qui evocandi fuerint, cum diligentia veritatem et, si dictam pensionem nimis onerosam et gravem ipsi monasterio esse reperis, tu loco ipsius pensionis post mortem eius, qui nunc ipsam ecclesiam in Vockinrode obtinet, facias eidem ecclesie assignari dotem aliam competentem, sicut videris expedire, contradictores et rebelles per censuram ecclesiasticam auctoritate nostra provide compescendo, donacionemque ab illustri principe quondam Ottone comite de Anhalt de dicta ecclesia prefato monasterio factam3 presentibus confirmantes. Datum Erffordie, vj Idus Februarii, anno Domini millesimo ccc. xviij.

Aus dem Ilfelder Copialbuche im gräflich Stolbergischen Archive zu Stolberg. - 1. Mspt: monasterium. - 2. Mspt: onerosa. - 3. Vergl. no. 272.


360.

1318. Februar 24. Johann, Bischof von Koron, bezeugt die durch den Erzbischof Burchard III von Magdeburg geschehene Lostrennung der Kirche zu Klein-Wülknitz von ihrer Mutterkirche zu Gross-Wülknitz und die Erhebung derselben zu einer selbständigen Pfarrkirche.

Frater Johannes Dei gratia Coromacensis episcopus omnibus Christi fidelibus presentia visuris salutem in Domino. Faciliter a memoria labitur quicquid scripto vel testimonio

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 235. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_235.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)