Seite:DE CDA 3 291.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
440.

1322. December 28. Frankfurt. Herzog Rudolf I von Sachsen bestätigt als Oberlehnsherr auf Bitten seiner Ritter Heinrich und Ulrich von Warmsdorf dem Marienkloster vor Aschersleben die diesem von jenen geschenkten achtehalb Hufen Landes und die dazu gehörigen Höfe zu Böseborn.

In nomine Domini amen. Rüdolfus Dei gratia dux Saxonie, Angarie, Westfalie, comes in Bren et burgravius in Magdeburg omnibus Christi fidelibus presentes litteras visuris salutem in perpetuum. Acta modernorum idcirco privilegiis et sufficienti testi- monio roborantur, ne, ut quandoque fieri solet, a posteris maliciose infringantur. No- verint igitur presentes et sciant posteri, quod nos de maturo consilio et dilecti fratris nostri Wenezlai et omnium heredum nostrorum consensu ob reverenciam Dei omnipo- tentis et eius matris Marie virginis gloriose et in remedium nostrorum peccatorum et ob devotam instantiam nostrorum fidelium militum Hinrici et Olrici de Warmestorp dic- torum proprietatem Septem mansorum cum dimidio in villa Besenborne sitorum cum curiis ipsis mansis annexis cum omni iure et utilitate ac usufructibus tarn in villis quam in campis, secundum quod predicti nostri fideles ipsos mansos habuerunt, damus et do- namus claustro sanctimonialium extra muros Ascharie in honore beate virginis con- structo pacifice et quiete perpetuo possidendam. Ne igitur super hac nostra donacione, que ex mero nostro processit arbitrio, in posterum aliquod dubium oriatur et a nostris successoribus infringatur, presentes litteras conscribi iussimus et patrocinio nostri sigilli fecimus firmiter roborari. Testes huius rei sunt: dominus Nycolaus prepositus in Ber- nowe, dominus Nycolaus plebanus in Luckowe, nostri cappellani; Henricus de Alvensleve, Loserus, Henricus de Warmestorp, Herthewicus Musalle, nostri milites, et quam plures alii fide digni.

Datum Vrankenvorde, anno Daraini millesimo trecentesimo1 vicesimo secundo, in die sanctorum innocentum.

Aus dem Original im Staatsarchive eu Magdeburg, mit dem an einem Pergamentbande hängenden, nur wenig beschädigten Heitersiegel des Ausstellers — 1. Orig : trescentesimo. — Vergl. no. 439.

441.

1323. Januar 3. Giebichenstein. Hermann von Redere stellt dem Erzbischofe Burchard III von Magdeburg einen Lehensrevers über den unteren Theil des Hauses zu Ostrau aus.

Dem erhafighem herren sineme herren ertzcebiscop Borcharde unde sineme ca- pitel unde deme goddeshuse tü Magdeborch Herman von Bedere knecht sin willighe denest. Ek bekenne alle den, de dissen bref hören oder seen, dat ek me berichtet hebbe mit minemem herren, de vorbenomeit is, von Magdeborch unde hebbe under en unde sin goddeshus tü Magdeborch gebracht min dei, dat nederste dei, des huses tü Ozstrowe, mit gerichte unde mit thegheden unde mit alle deme, dat dartu ghehoret. Dat hebbe

Empfohlene Zitierweise:
Diverse: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 3. Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 291. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_291.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)