Seite:DE CDA 3 351.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
502.

1325. Juli 25. Die Ritter Tamme Loser von Rehfeld und Hintze von Warmsdorf verpfänden ihren Antheil an dem Schlosse Hitzacker den Herzögen Otto und Wilhelm von Braunschweig.

We Tamme gheheten Loser van Revelde unde Hince van Warmstorpe riddere bekennet in desseme openen breve, dat we mit willen unde mit vulborde al unser erven hebbet ghesath den edelen vorsten Otten unde Wilhelme iuncheren van Bruns- wick unde van Luneborch de twe dei, de us to bored des slotes to Hidzackere unde latet dat en unde eren erven vor hunderth mark Stendelsches sulveres, de se uns vruntliken ghelovet hebbet, alsodane wis, dat we en dathsulve ghelt bereden scolen tö Twelften, der nu neghest kumpt.---

Dith is gesehen na Godes bort dusent iar drehundert iar in dem vifundetwinteghesten iare, in sunte Jacobis daghe.

Aus einem Copialbuche des Staatsarchivs in Hannover vollständig gedr: Sudendorf Urkdbch. sur Gesch. der Hersöge von Braunschweig I. 226. — Vergl. no. 460.

503.

1325. August 18. Ritter Hermann Kruch verzichtet gegenüber dem Stifte S. Simonis und Judä zu Goslar auf alle seine Ansprüche an den Zehnt und Zins eines von seinem Oheim Dietrich von Warmsdorf verkauften Weinberges zu Giersleben.

Ego Hermannus dictus Croch miles omnibus, quibus presens littera exhibita fuerit, cupio fore notum, quod omnis rancor et discordia, que inter honorabiles viros decanum et capitulum ecclesie sanetorum apostolorum Symonis et Jude in Goslaria ex una et me ex parte altera super quadam decima seu censu cuiusdam vinee in campo Jersleve site vertebatur, cooperante discretorum virorum et amiebrum nostrorum consilio amica- biliter est sopita, ita videlicet, quod venditionem et resignationem per streuuuum militem dominum Thidericum bone memorie quondam patruum meum dictum de Warmstorp factas, prout in litteris super hoc editis lucide continetur, ratas habebo ac presentibus ratas habeo, renuncians omni actioni vel impeticioni, que mihi vel meis heredibus com- petere possent quoquomodo, volens etiam dictos canonicos una cum patruele meo stren- nuo milite domino Henrico dicto de Warmstorp super pereeptione seu extorsione sui census ac proventuum omni, qua possumus hoc anno, fidelitate ac diligentia promovere. In quorum premissorum firmius robur et munimen presens scriptum sigillorum nostro- rum munimine duximus roborandum. Huius rei testes sunt: dominus Henricus Claudi- cat et dominus Henricus Longus dicti de Hoyem milites et dominus Henricus plebanus in Reynstede et Johannes Magistri civis in Quedelingheborch, et plures alii fide digni. Actum et datum anno Domini mu.ccc°.xxv°, in die beati Agapiti martiris.

Empfohlene Zitierweise:
Diverse: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 3. Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 351. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_351.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)