Seite:DE CDA 3 365.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.

und loven ver Berten der prioren, ver Künnen der cüsteren, der sammigne und dem convente alghemene tü Hekelinge ene wederstadinge ieghen de molenstede und den dam, de dartü ghehert tü Gansevorde, und willen dem goddeshus und den vrowen na unser manne rade und des goddeshuses vrunden vor Paschen, de nu tü komen aller- neyst, mit wyllen wederstaden. Des gheve we dissen bref beseghelet mit unsem ingeselghel.1

Dyt is schin na Goddes bort dusent iar druhundert iar in dem sevenuntwentighesten iare, in sante Aghaten avende der iuncfrowen.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit dem an einem Pergament- bande anhängenden, schön erhaltenen Heitersiegel des Aussteuere (Taf. 1. 2). — 1. So im Orig. — Vergl. no. 520.

522.

1327. März 11. Abt Hermann von Ballenstedt und der dortige Klosterconvent verkaufen an den Pfarrer Johann zu Hoppenstedt für sich und im Namen der Nicolaikirche in der Neustadt Quedlinburg das Eigenthum und den Zins von einer halben Mark aus einer halben Hufe Landes zu Gross-Orden.

In nomine Domini amen. Nos Hermannus Dei gratia abbas, Thidericus custos, Fredericus cantor totusque conventus monasterii in Ballenstede, ordinis sancti Bene- dicti, Halberstadensis dyocesis, tenore presentium recognoscimus, cupientes universis et singulis vel quibus saltem nosse oportunum fuerit, esse notum, quod nos matura de- liberacione prehabita sponte, concorditer et unanimiter nostro et successorum nostrorum nomine vendidimus, tradidimus et cessimus discreto viro domino Johanni plebano in Hoppenstede pro se et nomine ecclesie beati Nicolay nove civitatis Quedelingheburch ementi et recipienti ius et proprietatem cum censu unius dimidie marce usualis argenti, prout nos hactenus habuimus, in quodam dimidio manso sito in campis Maioris Orden, quem Jacobus de Radesleve nunc habet, colit et possidet iure annue pensionis, pro quinque marcis Stendalgensis argenti pecunie ponderate, quas quidem quinque marcas nos venditores habuisse et recepisse contenti sumus et confessi. Hec denique pensio seu census ex hoc dicto dimidio manso debitus prefato amplius sacerdoti aut eius suc- cessori missam sacramentaliter in ecclesia beati Nicolay antedicta officianti, sicut nobis usquemodo, festo Martini debetur annis singulis erogari, porro et unum quartale pure cere ex ipso censu erogabitur ecclesie nostre ad illuminationes festo purificacionis Marie virginis eciam anno quovis. Ceterum huiusmodi ius, proprietatem et censum a nobis emptum sepedictus dominus Johannes vite sue temporibus habebit et percipiet modo dicto, postmodum vero, ut puta, ipso domino Johanne defuncto, quod Deus differat, pro salute anime sue suorumque donavit et libero suo donat arbitrio id, quod emptum est de propria per ipsum pecunia, ad missam in ecclesia beati Nicolay ad altare sancti Jacobi cottidie sacramentaliter observandam. Testes huius rei sunt: discreti viri domini Albertus sancti Benedicti, Thidericus sancti Blasii, Hinricus beati Egydii, Gherardus

Empfohlene Zitierweise:
Diverse: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 3. Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 365. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_365.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)