Seite:DE CDA 3 553.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.

In huius resignationis amplius et evidentius testimonium sigilla nostra, videlicet Conradi, Ottonis et Bernardi, presentibus sunt appensa.

Actum et datum anno Domini m0.ccc°.xlv°, in vigilia epyphanie.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: die an Pergamentbändern ange- hängt gewesenen Siegel sind sämmtlich verschwunden. Auch im Coswiger Copialbuehe daselbst. — 1. Orig. Punkte statt des Namens.

781.

1345. Februar 2. Quedlinburg. Jacob, Erzpriester und Richter des Bannes Quedlinburg, über den am 7. December 1319 geschehenen Verkauf der Vogtei von einer halben Hufe zu Sulten seitens des Ritters Heinrich von Hoim an den Vater des Geistlichen Heinrich von Badeborn.

Omnibus et singulis, quorum interest seu interesse poterit, ego Jacobus archipres- biter ac iudex archydyaconi banni Quedelingheburch, Halberstadensis diocesis, notum facio ac presentibus lucide recognosco, quod1 discretus clericus Thidericus de Padebornen, ostensor presentium, causa timoris, quem de morte repentina sublacione domini Henrici Parvi dicti de Hoym militis ex senio, prout tunc, corpore debilis se habere allegabat, in mea et subscriptorum testium ad hoc vocatorum presencia sua protestacione iam dictum militem sanum mente sub commemoracione extremi iudicii et salutis eterne super recognicione vendicionis de quadam advocacia cuiusdam dimidii mansi siti in campis ville Suiten suo patri ac sibi per eundem militem facte causa veritatis et iusticie fa- cienda, prout hec vendicionis forma plenius continebatur, in quadam littera sigillis domini prepositi ecclesie sancti Wiperti extra muros civitatum Quedelingheburg et eius- dem militis sigillata, quam sibi dictus clericus ad oculos presencialiter demonstravit et sepedictus miles huiusmodi advocacie dimidii mansi vendicionem iuxta continenciam dicte littere per se fore factam et sub suo necnon prefati domini prepositi sigillis conscriptam sana mente, sponte ac voluntarie recognovit et hoc velle confirmare suo iuramento se astrinxit, quando et ubicumque fuerit oportunum, et se multum dolere de eo, quod filii sui memoratum clericum in prelibato dimidio manso contra predictam vendicionem et iusticiam impedirent, firmiter asserebat, immo ius patronatus monasterio sancti Wiperti eiusdem prenarrati mansi pertinere affirmabat, in cuius recognicionis facte, ut predicitur, evidenciam sigillum iurisdictionis mee predicto ad instanciam supradicti Thiderici clerici duxi presentibus apponendum. Testes huius sunt: dominus Johannes plebanus in Hid- denrode et dominus Johannes dictus de Hademersleve, canonicus monasterii Quedelinghe- burch, ac Hyldebrandus de Guntersberghe, Hermanus Calvis, Johannes Duderstat, ad

hec vocati specialiter et rogati. Tenor vero supradicte littere talis erat2:---.

Sed hec conscripta sunt anno Domini m°.ccc°.xlv0, in die purificationis beate Marie vir- ginis, Quedelingheburch.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg, mit dem an einem Pergamentbande hängenden Siegel des Quedlinburger Archidiaconatbannes. — Gedr: Erath cod. dipl. Quedl. 466—467. — 1. Orig: quot. — 2. Hier ist no. 884 wörtlich eingerückt.

70

Empfohlene Zitierweise:
Diverse: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 3. Dessay: Emil Barth, 1877, Seite 545. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_553.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)