Seite:DE CDA 3 619.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
868.

1349. Juli 24. Zerbst Die Fürsten Albrecht II und Waldemar I von Anhalt verkaufen dem Frauenkloster von S. Marien zu Zerbst das Holz der Herzwinkel genannt nebst den dazu gehörigen Osterhühnern.

In nomine Domini amen. Nos Albertus et Woldemarus Dei gratia principes in Anhalt et comites Asschanie omnibus Christi fidelibus presentibus et futuris presentia visuris seu audituris salutem in filio virginis benedicto. Quoniam, ut ait apostolus1, non habemus hic civitatem manentem sed futuram inquirere cupientes et, sicut cottidiana docet experiencia, ea, que fiunt in tempore, ab hominum ut frequentius memoria dila- buntur, salubriter est provisum acta hominum scriptis publicis et autenticis2 commendari, quorum, si qua sub ort a fuerit, ambiguitas succidatur et cunctis rei veritas elucescat. Nos igitur, de nostrarum et progenitorum nostrorum animarum salute solliciti, matura deliberacione prehabita et nostrorum liberorum pleno cum consensu vendidimus ecclesie beate virginis in Cerwist et sanctimonialibus inibi Deo famulantibus lignetum dictum Hertzwynkel cum pullis paschualibus dictis weydehonre cum paschuis, pratis et cum omnibus aliis ad dictum lignetum pertinentibus, quocumque nomine censeantur, pro tricentis marcis Brandenborgensis argenti nobis persolutis, in usum ac utilitatem nostram conversis, dantes, donantes et mera liberalitate tribuentes in honore Dei omnipotentis et gloriose sue matris proprietatem predicti ligneti et singulorum ad ipsum pertinen- tium cum omnibus iuribus, utilitatibus, proventibus, comodis et fructibus, quibus nos usi fuimus usquemodo aut quibus nostri successores possent uti aut frui quomodolibet in futurum, abrenuntiantes simpliciter omnibus iuribus et proprietatibus, que nobis in predictis hactenus competebant vel nostris posteris aut successoribus possent competere labentibus temporibus quovismodo, et in ususfructus ac proventus supradicte ecclesie simpliciter et omnimode transferentes. Ipsis tarnen eisdem sanctimonialibus super dicto ligneto pro emendacione suarum prebendarum singulis annis duas marcas annui census cum predictis pullis paschualibus reservantibus et tollentibus ad usum suum, de quibus duabus marcis is, qui pro tempore dicte ecclesie prepositus fuerit, quolibet quartali anni decurso dimidiam marcam ante omnia, ut predicitur, ministrabit claustralibus an- tedictis, pullis vero ad prebendarum emendacionem eo tempore, quo ipsos dari consuetum est, totaliter reservatis. Quorum predictorum pretextu sepedicte moniales nostrorum progenitorum et nostrum nostrarumque conthoralium et singulorum liberorum omniumque posterorum, cum Dominus de hoc mundo nos vocaverit, sollempnibus vigiliis anniversa- rium peragent et missis pro defunctis peragi facient quolibet quartalis anni circulo revoluto. Unde ipsis de supradicta pecunia viginti marcas Brandenborgensis argenti remisimus et erogavimus pure propter Deum sincera et libera voluntate. Ut autem hec nostra donacio per nos aut nostros successores minime infringatur, presentem litteram desuper confectam dedimus nostrorum sigillorum robore insignitam. Testes sunt: Thilo Sculteti de Barboy, her Johannes de Morditz, Ghere Dyreke, Albertus de Cerwist, Conradus de Lubstorp, Cunze Sculteti milites; Otto de Ceynitz plebanus in Worlitz, Johannes de Morditz plebanus in Dessowe et canonicus ecclesie beati Bartho- lomei in Cerwist noster prothonotarius, Thilo Scultheti prepositus in Coszwick, Mathias

Empfohlene Zitierweise:
Diverse: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 3. Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 619. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_619.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)