Seite:DE CDA 4 426.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.

visuris seu audituris, quod devotus Christi famulus Nycolaus Logchow, civis in Cerwist, celestis patrie accensus desiderio animeque sue et anime Walburgis uxoris sue neenon suorum progenitorum salutem pretendens, ob perpetuam memoriam sibi et uxori sue suisque progenitoribus singulis annis una vice recolendam ac peragendam procuravit a nobis tercium dimidium fertonem Brandeborgensis argenti de duobus ortis in Ankona iacentibus singulis annis in festo beati Martini perpetuis temporibus tollendum ac per- eipiendum, quos quidem ortos possident et colunt pro nunc Nycolaus Wynther unum, Thydericus Kremer et Nycolaus Warthelow alterum, cum decem marcis Brandebor- gensis argenti nobis a dicto Nycolao Logchow bene persolutis et in usus nostri mona- sterü expositis et conversis, de quo tercio dimidio fertone dimidiam marcam nos ad usum nostrum seu nostri conventus perpetue tollere ac pereipere debemus, dimidium vero fertonem noster prepositus cum altaristis et cum suis cappellanis tollere ac perei- pere debet paeifice et quiete. Et si predicti orti in tantum devastari contigerit, quod Deus avertat, quod possessores eorum predictum tercium dimidium fertonem plene per- solvere non possent, extunc quitquid in isto deficiet ac deperierit, de nostro promptuario dari faciemus, et quod tunc diem anniversarium predicti Nycolai et dicte Walburgis uxoris sue cum memoria suorum progenitorum tarn nos seu noster conventus quam noster prepositus cum altaristis et cum suis cappellanis cum vigilüs, missis et commen- dacionibus rite ac racionabiliter in perpetuum celebrare ac peragere debemus. Et ad hoc perpetue faciendum nos nostrumque conventum presentibus obligamus. Testes huius sunt: dominus Nycolaus noster prepositus, dominus Johannes de Lyndow, dominus Hyn- ricus de Stregüth altariste nostre ecclesie, et alii quam plures fide digni. In cuius rei evidens testimonium sigillum nostri conventus presentibus est appensum. Datum anno Domini millesimo tricentesimo septuagesimo nono, in die beati Thome apostoli gloriosi.

Aua dem Original im Stadtarchive zu Zerbst, mit dem an einem Pergamentbande anhängen- den Siegel des Kloaterconvente (II. Taf. IX. 4).

551.

(1379.) Hans von Pannewitz schwört vor seinem Herrn dem Fürsten Johann II von Anhalt Urfehde wegen der ihm durch Thile von Andersleben und Genossen widerfahrenen Unbill und der Tödtung seines Sohnes und Knechtes.

Ich her Hans von Panewicz bekenne öffentlich mit desme brive umb sulch ge- schichte und name, als an mir und an mynem sone und an mynem knechte gesehen ist, daz Tyle von Andersleiben, Cord Pyrsike und Bode Bunow und ir hulfere an mir, mynen sone und an mynem knechte getan haben, daz dy egenanten Tyle von Anders- leiben, Cord Pirsike, Bode Bunow und ir knechte und ire hulfere und alle, dy des tages mit yn uf dem velde waren, da ich gefangen wart und mir myn son und myn knecht Abe irslagen worden, von disser sache und geschichte wegen von mir, mynem heren, von allen mynen frunden und von allen den, dy dorch mynen willen tuen und lasen wollen, an alle vordechnisse und deidinge bliben sollen. Ouch bekenne ich

Empfohlene Zitierweise:
Verschiedene: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 4. Dessau: Emil Barth, 1879, Seite 426. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_4_426.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)