Seite:DE CDA 5 307.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
49.

Das vermisste Original dieser Buße, besiegelt wie no. 50, hat sich nachträglich noch im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst gefunden und lautet:

Honorius episcopus, servus servorum Dei, universis Christi fidelibus presentem pa- ginam inspecturis salutem et apostolicam benedictionem. Dilectus filius nobis vir.... dux Saxonie nobis supplicavit in nostra presentia constitutus, ut, cum ad ecclesiam beati Georgii martiris in Hekelinge, Halberstatensis diocesis, devotionem habeat specialem, eidem suo intuitu gratiam facere dignaremur hiis, qui ad sollempnitatem dicti martiris devote conveniunt peccatorum suorum remissionem aliquam faciendo. Nos igitur, eius- dem martiris reverentia et precibus predicti ducis inducti, omnibus vere penitentibus et confessis, qui ad ecclesiam ipsam in die sollempnitatis iam dicti martiris cum devo- tione accesserint, quadraginta dies de iniunctis sibi penitentiis de Dei omnipotentis mi- sericordia et beatorum Petri et Pauli, apostolorum eius, auctoritate confisi misericorditer relaxamus concedentes, ut illi, qui faciunt sollempnes penitentias, que carene vulgariter appellantur, in festo predicti martiris libere intrent ecclesiam supradictam. Datum Laterani, x Kalendas Maii, pontificatus nostri anno quinto.

81a.

(Um 1225.) Graf Bederich von Beizig verspricht, wenn sein Oheim Graf Bederich (von Dornburg und Mühlingen) den Kauf von zwei Hufen Landes, welche das Lorenzkloster in der Neustadt Magdeburg von Bertram und Dietrich von Mühlingen erworben hat, bestätigen werde, diesen gleichfalls anerkennen zu wollen.

Tk-dericus' Dei gratia comes de Beltiz omnibus Christi fidelibus hanc paginam in- specturis salutem in eo, qui salus est omnium. Cum celebris esse debeat fidelium me- moria, sane cavendum est, ne pietatis depereant opera et in oblivionem veniant ea, que fideles ecclesiis Christi pro sua salute contulisse dinoscuntur. Propter quod notum sit tarn presentibus quam postfuturis, quod ecclesia beati Laurencii duos mansos michi hereditarios de manu duorum fratrum Bertrammi et Theoderici in Mulinge xxtt marcis de meo consensu libere redemit, tali interposita condicione, quod quicquid in hoc facto patruus meus comes Bedericus confirmaverit, me ratum promitto habiturum. Huic con- firmacioni placuit presentem paginam conscribi et sigillo meo adnotari, ne tarn celebre factum pravorum molimine ducatur in irritum et iniqua suggestione ad gravamen ecclesie memorate resolvatur.

Aus dem Copiale des Klostert S. Lorenz tu Neustadt-Magdeburg (no. LIV) in dem Staats- archive tu Magdeburg. — 1. Mspt. nur: B.

Empfohlene Zitierweise:
Verschiedene: Codex diplomaticus Anhaltinus. Fünfter Theil. 1380-1400.. Dessau: Emil Barth, 1881, Seite 307. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_5_307.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)