Seite:DE CDA 5 344.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
Zu Theil IV.
53a.

1353. Januar 14 Die Fürsten Bernhard IV und Heinrich IV von Anhalt bekunden und bestätigen die Bewidmung der Marienkirche zu Bernburg mit zwei Hufen Landes vor der dortigen Burg seitens verschiedener Einwohner von Bernburg.

In nomine Domini amen. Ea, que aguntur in tempore, propter labilem hominum memoriam scripture testimonio convenit roborari. Hinc est quod nos Bernhardus et Hinricus Dei gratia principes in Anhalt, comites Ascanie dominique in Berenburch per presentes literas publice protestamur, quod, cum quidam fideles nostri, videlicet Bene- dictus Lubuss, item1 uxor Bünrici Fabri et Mechtild relicta Johannis Gusen, de suis bonis et eleemosynis fidelium aliquam pecunie summam collegissent, placuit devotioni eorum, ipsam ita expendere, ut divinum cultum in ecclesia sanete Marie virginis in nostra civitate Berenburch ob Dei reverentiam augmentarent, et emerunt duos mansos sitos in campis ante montem Berenburch, qui in nostra feuda descendebant, quorum unum Johannes Ztaprun et eius uxor, alium Mechtild relicta Johannis Glusen predicta a nobis in feudo tenuerunt, nos ad altare sancti Michaelis archangeli in dicta ecclesia dotari et appropriari legitime petiverunt ita, quod per sacerdotem idoneum singulis die- bus in dicto2 altari una missa post offertorium nomine misse pro omnipotentis Dei gratia omniumque Christi fidelium salute devote celebretur. Et predicti duo mansi cum omnibus fructibus ad presbyterum, qui per nos presentatus et per eos, ad quos de iure pertinet, fuerit institutus, integraliter pertinebunt, excepto quod de omnibus redditibus dictorum mansorum plebano predicte ecclesie, qui pro tempore fuerit, in festo sancti Martini singulis annis dimidia marca Brandenburgensis argenti plene cedet propter suspicionem tollendam, si quid damni parochiali ecclesie possit generali. Si vero ali- quid de oblationibus cuiuscunque etiam conditionis super predictum altare offerretur, illud veri plebani usibus collocetur. Nos etiam proprietatem dictorum mansorum ad altare sepedictum ob anime nostre remedium et omnium progenitorum nostrorum sa- lutem cum consensu nostrorum heredum tradidimus, obtulimus presentibus et donamus. Et ut hec nostra donatio omniaque suprascripta in perpetuum inconvulsa permaneant, sigilla nostra presentibus duximus apponenda, accedente ad hoc voluntate plebani et consensu. Testes huius sunt: Tileman Rabyl, Vredehelmus de Plosck, Hinricus Gryse

Empfohlene Zitierweise:
Verschiedene: Codex diplomaticus Anhaltinus. Fünfter Theil. 1380-1400.. Dessau: Emil Barth, 1881, Seite 344. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_5_344.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)