Seite:De Alemannia XXIV 009.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.

Hud uf. Eme alde Pfarr vun Didiche saiⁿ Voddr un ä Nochbrsfraa hewwe enanr vrschbroche, wer zerscht schderpt, muss kummе un sooche, wis dort is. Di ald Fraa is zerscht gschdorwe, un do is si mehrere Nächt dem Moⁿ erschiine. Do hot der sich so gförcht un is nimmi alaⁿ gbliiwe. Dann hot der Herr Pfarrer baim gschloffe, un wi se widdr kumme is, hot dr Pfarrer si gfrocht un do hotse gsocht: „du recht un scheu niemant“.

In Büscheme ime Garde sann als die Laüt zwische elfi un zwölfi Nochts mit Schdaⁿ gsehmisse worde. Dann sold emol der Gaistlich vun Büscheme noⁿgehe um zu bschwöre, was do saiⁿ sölt. Do is em ä Herr begechent unn hoddn sou lang ufghalde, dass di Zait vrgange is. Schbödr hewwe di Laüt a Kreuz dort ufrichde losse, unn vun der Zait oⁿ sölls ufghört hawe. Des Kraüz kommer haüt noⁿ sähe.

Im ä Haus in Büscheme werd als Nochts orch gschellt, dass alli Laüt ufwache, si sähe awer nix.


5. Aus Wiesloch bei Heidelberg.

Eine Frau erzählte unlängst: „Ja, im Amtshof ischs a net sauwer, i ge Owens wens dunkl isch, nimme nuf Wasser hole. 1848 hawwemer Praisse aiⁿquatirt, vun dene isch oner drowe Wach gschtane, es war, glaaw e, en Major drowe aiⁿquatirt. Der hot uf oⁿmol nachts am zwelfe en Mann gsee mit helle Knepf un eme draieckiche Hut, er hot geglabt, es war en Offizier un hot präsentiert, der awer is ganz lais an em vorbaigange, er hodden ganet laafe heere. Uf oⁿmol isch er widder uneruf kumme, un wi er anem vorbaigeht, do hots witschsch gmacht un er hot nimant me gsehe. Am anere Morje hot er nix esse kenne, er hot gsaat, do drowe stee a koⁿ Wach meh, un i hol jetzt a koⁿ Wasser me drowe.“

Auf dem sogen. Frau-Weiler-Bruch soll früher ein Schloss gestanden haben, das der Frau von Weiler gehörte. Als diese starb, soll sie das Land den Wieslocher Bürgern als Vermächtnis hinterlassen haben, und jetzt soll sie noch dort gehen, wo ihr Schloss gestanden. Einige wollen sie schon gesehen haben.

In Wiesloch besteht noch der Glaube, dass Selbstmörder an dem Orte, an dem sie sich entleibt haben, gehen, und zwar zur Nachtzeit zwischen 12 und 1 Uhr.


Empfohlene Zitierweise:
Fridrich Pfaff (Hrsg.): Alemannia XXIV. Hanstein, Bonn 1897, Seite 3. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:De_Alemannia_XXIV_009.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)