Seite:De Alemannia XXVI 088.jpg

	Fridrich Pfaff (Hrsg.): Alemannia XXVI Fridrich Pfaff: Märchen aus Lobenfeld (1898)

aufziehe hot kenne, un häwwe däs Käschtl mit de Kinner ins Wasser gschmisse.

En aarmer Fischer, där wou sälwer ze touⁿ ghat hot, hot das Käschtl uf em Wasser fließe sähe un isch em noochgfahre un hots gländt un hots Käschtl ufgmacht: do sen halt zwee Kinner drin gwäst un sen halt wacker gwäst un^{[WS 1]} häwwen aaⁿglacht, so dass er Mitlaad ghat hot; un so hot er se mietgnumme un hot se haamgbrocht, obwol er sälbscht siwwe Kinner ghat hot. Do hot di Fraa gschent un hot gsaat: Du hoscht for deiⁿ Kinner ke Brout; vil wenniger for annere. No hot er gsaat: Etz sei emool still! Mer kann net wisse, ob die Kinner miet deine esse, odder deine mit děne. No häwwe se di kinner aus em Käschtl un do häwwe se des viele Gäld gfunne. Do sen se frou demit gwäst un häwwe die Kinner minnanner ufgzoge.

Es isch awwer bkannt worre, dass di Kiuner uf em Wasser gfunne were un ke Haamweising heete, un wi se halt greßer worre sen, häwwe se di annere Kinner als verspott: swere Findling, mer weest net, wo se häär were. Däs hot di Kinner halt arg gkrenkt. Un do häwwe se de Fischer gfroogt, ob er ir Vatter net weer. Un do hot er gsaat: Naⁿ, se were uf em Wasser gfunne. Un do hot der Buu zum Maadl gsaat: Mer gehne fort un losse uns net mee schenne; wammer gfunne worre sen, so wolle mer unsern Vatter suuche.

Noch sen se amme schene Taag fort minnanner un sen lang im Wald rumgärrt un sen unner freiem Himmel iwwer Nacht gwäst un häwwe sich naⁿ gleegt an so en Raaⁿ un sen eiⁿgschlofe un sen lije gbliwwe bis de annere Morje d Sunn gscheint hot. Do isch dem Buu die Bruscht e bissl ufgstanne, so dass die Sunn uf die golde Sunn uf seiner Bruscht gscheint hot: däs hot geglitzert. Un do isch e reicher bjohrter Mann vebeigange un hot di zwaa Kinner sähe lije un do hot em di golde Sunn uf der Bruscht von dem Buu gfalle, un weils scheene Kinner gwäst sen. No hot er se gweckt un hot se gfroogt, wo se häär keme. No häwwe ses gsaat, wie sen gangen isch. Der Mann hot ke Kinner ghat. Do hot er zu en gsaat, se solle miet em gehe un solle net weiter suuche un solle bei em bleiwe bis sich ir Vatter finne teet.

No sen se mit dem Mann haam gange. Seiⁿ Fraa isch arg frou gwäst mit dene Kinner. Se häwwe en grouße Gaarte

Anmerkungen (Wikisource)

1. Vorlage: nn

Empfohlene Zitierweise:
Fridrich Pfaff (Hrsg.): Alemannia XXVI. Hanstein, Bonn 1898, Seite 80. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:De_Alemannia_XXVI_088.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)