Karl Zeumer: Quellensammlung zur Geschichte der Deutschen Reichsverfassung in Mittelalter und Neuzeit | |
|
Nos Otto Dei gracia marchio Brandenburgensis universis constare cupimus presencium per tenorem, quod .... cum karissimo genero nostro [domino Wencezlao] serenissimo Bohemie rege perpetuam et mutuam amiciciam unanimiter decrevimus et promisimus observare adinvicem bona fide, corporali super hoc prestito iuramento. — Ceterum proposita nostra ad explendam amiciciam nostram circa sepedictum regem continua fidelitatis tenacitate firmantes spondemus sub fide prestiti iuramenti, quod in eleccione Romanorum imperatoris Alemanie regis secum habere disposuimus concordem et unanimem voluntatem, ponentes in hoc, quod ipse ponit, et tollentes, quod non vult, ut in hoc et in aliis negociis suis pariter atque nostris una sit voluntas mencium et exsecucio et accionum. —
Ricardo in Romanorum regem electo.
(1) Qui celum terramque regit, is nimirum celi novit ordinem.
(5) Et quidem venerabilis frater noster Laurentius episcopus et dilecti filii Willelmus archidiaconus Roffensis ac Robertus de Baro, procuratores et nuntii tui a te plenariam potestatem habentes, ut in nostro consistorio tua proponerent negotia et peterent cum sollempnitate qua conveniret vocationem tuam sollempniter ad coronam ac universa et singula circa hec gererent, agerent fideliter ac procurarent, que per veros nuntios ac procuratores ad hoc specialiter deputatos legittime possent agi, peti ac etiam procurari, coram nobis et eisdem fratribus proponere curaverunt quasdam consuetudines circa electionem novi regis Romanorum in imperatorem postea promovendi apud principes vocem in huiusmodi electione habentes, qui sunt septem numero, pro iure servari et fuisse hactenus observatas a tempore, cuius memoria non existit. (6) Secundum quas infra annum et diem, postquam vacat imperium, talis debet electio celebrari, quacumque parte ipsorum anni et diei, quam ad hoc iidem principes duxerint deputandam. Et ad archiepiscopum Maguntinum et comitem palatinum Reni vel ipsorum alterum, altero nequeunte vel forsitan non volente, pertinet ad electionem ipsam celebrandam diem prefigere ac ceteros electores principes convocare. Quibus omnibus vel saltem duobus ex ipsis die prefixa convenientibus apud opidum de Frankeneford, intus vel extra ipsum opidum, in terra que dicitur Frankeserde — loca quidem ad hoc deputata specialiter ab antiquo — ad electionem ipsam procedi potest et debet secundum morem ipsius imperii approbatum. Et electione taliter celebrata electus, si electioni consenserit, ante Aquisgrani per dies aliquos facta mora, infra annum et diem post celebratam electionem eandem, quando electus voluerit, per Coloniensem archiepiscopum, ad quem id ex officio suo spectat, inungitur, consecratur et etiam coronatur. Quo facto cuilibet via precluditur contra electionem vel electum, iam regem Romanorum effectum, dicendi
aliquid vel etiam opponendi: sed idem electus predicto modo inunctus, consecratus
Karl Zeumer: Quellensammlung zur Geschichte der Deutschen Reichsverfassung in Mittelalter und Neuzeit.Tübingen: Verlag von J.C.B. Mohr (Paul Siebeck), 1913, Seite 100. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:De_Zeumer_V2_100.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)